W chwili obecnej cała ludność Europy
przechodzi okres korekty przyswajanych
sobie od lat dzieciecych wyobrażeń,
poglądów, ...pragnień i nadziei; dochodzi
do wniosku, że są przestarzałe... .

Europa strząsnęła z siebie coś, co okazało
się pyłem, a dyplomaci angielscy opuścili
definitywnie stolice swoich europejskich kolonji.
Niech się pocieszają, że „Anglia może sobie
pozwolić na przegranie wszystkich bitew,
albowiem i tak wygra ostatnią bitwę".

Anglia przegra także ostatnią bitwę.
Już ją przegrała. Za­częła ją przegrywać
podczas ostatniej wojny światowej, a może
już wcześniej. I to z góry zadecydowało
o nowym stanie Europy i świata, choć dziś
trudno powiedzieć w szczegółach, jak się
ten stan ukształtuje. Wiadomo tylko tyle
że zupełnie inaczej niż dotąd.

Nie będzie już przewagi angielskiej,
czegoś, co Anglicy w odniesieniu do
Europy nazywali „równowagą europejską“
stosując nieco karkołomną logikę.

Jakby jednak nie było: każdemu Europejczykowi
bez różnicy czy zamieszkuje we wsi greckiej
na najdalszym odludziu, czy w chacie
drewnianej w Norwegii czy w Lille, czy też
w zapadłej miejscowości w Polsce lub w Monako
albo Lichtensztejnie — każdemu mieszkańcowi
Europy powtarzamy, nie pozostanie nic innego,
jak powoli się przyzwyczaić do myśli, że Anglia
w przyszłości nie będzie miała nic do powiedzenia
w sprawie ukształtowania Europy.

Patrz takze: Utracone bogactwa Ukrainy

11 Lipca 1942r
https://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/publication/344809/edition/329258/content?