To ja naprawdę jestem za dopuszczeniem wszystkich, całej diversity jako figur przywódczych.

Problem jest taki, że tym przywódcom może i nie będzie brakowało "dzikiego talentu", ale ten staje się właściwym talentem dopiero w połączeniu z latami doświadczenia. No i tej wysługi lat wszyscy, których chce political correctness wysunąć zamiast mających znienawidzony white privilege - niemal do jednego nie mają.

To jest: mają może wysługę własną, a co z wysługą ojca, dziadka, pradziadka etc. że dopiero przez dłuższy czas w rodzinie po pokoleniach kształtuje się postawa i charakter. Brak tego widać np. po Księżnej Meghan. To są wszystko nouveau riches, parvenus. Albo po łacinie: homines novi. Niektórzy Biali heteroseksualni mężczyźni zresztą też, np. nowi ruscy.

Dlatego potrzebują i tak kogoś, kto będzie opracowywał alternatywy sensowne, między jakimi będą wybierać, bo inaczej cała ich władza się jak tatr kukiełek, którym jest w istocie, lub jak domek z kart rozleci. A te think tanks to są i będą jeszcze długo co do jednego old boys clubs, gdzie panowie kingmakerzy sobie gadają przy koniaku i cygarach w bibliotece układając opcje, które królowie, królowe i prezydenci we wszystkich kolorach tęczy będą porównywać w końcowej, mało ważkiej dyskusji i te, które im podpasują - realizować. Nawet, gdyby zaprosić ich do tych klubów, zapewne by ci malowani władcy i władczynie przyjść się bali, bo z czym tu do ludzi, kiedy ani be, ani me w kodzie kulturowym struktur głębokich. Lepiej grać publicznie swoją rolę, zapisany scenariusz niż być przedmiotem niemiłych hermetycznych żartów ze strony illuminati.

Tyle da się dla ich wyśnionego egalitaryzmu zrobić, a i to nie wszystko, bo jak pogodzić nie robiąc oiran z logiki interesy gayów, transseksualistów i feministek. Ms. J.K. Rowling przekonała się na własnej skórze, że się nie da być feministką radykalną bez nadepnięcia na odcisk innej mniejszości.