Fratres Karamaz

Hunc librum in adolescentia legi. Me profunde movit cum sua maiestate,
sua magnanitate. Dostoevsky in littera ad amicum scripta dixit capita
inspirata sibi facile advenisse.
Iterum lectus etiam melior videtur.
Sunt tres libri qui in celsissima se porrigunt, et intra viginti annos
scripti sunt;
Magnae Expectationes (Carolus Dickens) anno 1861
Anna Karenina (Leonid Tolstoy) 1878
Fratres Karamazov (Dostoevsy) 1880

Eo tempore per orbem terrarum magnae quaestiones tractabantur, et magna
ingenia orta sunt ad eas tractandas.

Edus

Ed Cryer wrote:
> Fratres Karamaz
>
> Hunc librum in adolescentia legi. Me profunde movit cum sua maiestate,
> sua magnanitate. Dostoevsky in littera ad amicum scripta dixit capita
> inspirata sibi facile advenisse.
> Iterum lectus etiam melior videtur.
> Sunt tres libri qui in celsissima se porrigunt, et intra viginti annos
> scripti sunt;
> Magnae Expectationes (Carolus Dickens) anno 1861
> Anna Karenina (Leonid Tolstoy) 1878
> Fratres Karamazov (Dostoevsy) 1880
>
> Eo tempore per orbem terrarum magnae quaestiones tractabantur, et magna
> ingenia orta sunt ad eas tractandas.
>
> Edus
Nescio quis hodie sit status, sed in mea pueritia illas feminas
"possessas" saepe in pagis et monasteriis videbam audiebamque. Ad missas
ducebantur, ubi ut canis solebant ululare latrareque; atque ubique per
totum templum sonabatur. In Sacramentum autem importatum eis semel
inductis illa "possessio" cessabat; in tempus semper quies veniebat.
Apud rusticos homines invenitur quidam dolor silens et diu toleratus. In
se recedit et quiescit; tum luctu erupto statim in lacrimas itur et in
solamen lamentationis.
Praecipue feminis occurrit hic dolor.
(I do not know how it may be now, but in my childhood I often happened
to see and hear these “possessed” women in the villages and monasteries.
They used to be brought to mass; they would squeal and bark like a dog
so that they were heard all over the church. But when the sacrament was
carried in and they were led up to it, at once the “possession” ceased,
and the sick women were always soothed for a time.
There is silent and long-suffering sorrow to be met with among the
peasantry. It withdraws into itself and is still. But there is a grief
that breaks out, and from that minute it bursts into tears and finds
vent in wailing. This is particularly common with women.)
Inter paginas Dostoevskianas nonnullae feminae huius generis apparent.
Katerina Ivanovna Marmeladov in Scelere et Poena sic se gerit.
Hodie tantum in nuntiis telediurniis tales mores video; ubi feminae
terrarum Medii Orientis lamentantur. Feminae enim occidentales iram
libentius ostendunt; signum non impotentiae sed potius potentiae.
Quid vis? Iram aut dolorem? Egomet illam praefero, nam habet
intellegentiam causarum itaque confidentiam sui vindicandi.
Edus

Ed Cryer wrote:
> Ed Cryer wrote:
>> Fratres Karamaz
>>
>> Hunc librum in adolescentia legi. Me profunde movit cum sua maiestate,
>> sua magnanitate. Dostoevsky in littera ad amicum scripta dixit capita
>> inspirata sibi facile advenisse.
>> Iterum lectus etiam melior videtur.
>> Sunt tres libri qui in celsissima se porrigunt, et intra viginti annos
>> scripti sunt;
>> Magnae Expectationes (Carolus Dickens) anno 1861
>> Anna Karenina (Leonid Tolstoy) 1878
>> Fratres Karamazov (Dostoevsy) 1880
>>
>> Eo tempore per orbem terrarum magnae quaestiones tractabantur, et
>> magna ingenia orta sunt ad eas tractandas.
>>
>> Edus
>
> Nescio quis hodie sit status, sed in mea pueritia illas feminas
> "possessas" saepe in pagis et monasteriis videbam audiebamque. Ad missas
> ducebantur, ubi ut canis solebant ululare latrareque; atque ubique per
> totum templum sonabatur. In Sacramentum autem  importatum eis semel
> inductis illa "possessio" cessabat; in tempus semper quies veniebat.
>
> Apud rusticos homines invenitur quidam dolor silens et diu toleratus. In
> se recedit et quiescit; tum luctu erupto statim in lacrimas itur et in
> solamen lamentationis.
> Praecipue feminis occurrit hic dolor.
>
> (I do not know how it may be now, but in my childhood I often happened
> to see and hear these “possessed” women in the villages and monasteries.
> They used to be brought to mass; they would squeal and bark like a dog
> so that they were heard all over the church. But when the sacrament was
> carried in and they were led up to it, at once the “possession” ceased,
> and the sick women were always soothed for a time.
>
> There is silent and long-suffering sorrow to be met with among the
> peasantry. It withdraws into itself and is still. But there is a grief
> that breaks out, and from that minute it bursts into tears and finds
> vent in wailing. This is particularly common with women.)
>
> Inter paginas Dostoevskianas nonnullae feminae huius generis apparent.
> Katerina Ivanovna Marmeladov in Scelere et Poena sic se gerit.
> Hodie tantum in nuntiis telediurniis tales mores video; ubi feminae
> terrarum Medii Orientis lamentantur. Feminae enim occidentales iram
> libentius ostendunt; signum non impotentiae sed potius potentiae.
> Quid vis? Iram aut dolorem? Egomet illam praefero, nam habet
> intellegentiam causarum itaque confidentiam sui vindicandi.
>
> Edus
>
Fides aut Scientia.
Ego semper fui scientiae deditus. Fides enim mihi videtur sicut somnium
Scipionis in paginis Ciceronis; id est quasi poema.
Philosophus Danicus Kierkegaad fidem esse tamquam saltum in tenebras
scripsit; quem tamen saltum se ipsum fecisse.
Id dubito, nisi forsan quod in summam desperationem cecidisset. Ego enim
rati scientiae et rationis adhaereo et adhaerebo donec mecum
summergebitur sub aquis.
Edus

Ed Cryer wrote:
> Fratres Karamaz
>
> Hunc librum in adolescentia legi. Me profunde movit cum sua maiestate,
> sua magnanitate. Dostoevsky in littera ad amicum scripta dixit capita
> inspirata sibi facile advenisse.
> Iterum lectus etiam melior videtur.
> Sunt tres libri qui in celsissima se porrigunt, et intra viginti annos
> scripti sunt;
> Magnae Expectationes (Carolus Dickens) anno 1861
> Anna Karenina (Leonid Tolstoy) 1878
> Fratres Karamazov (Dostoevsy) 1880
>
> Eo tempore per orbem terrarum magnae quaestiones tractabantur, et magna
> ingenia orta sunt ad eas tractandas.
>
> Edus
Huic ordini sine mora dubiove addendus est liber eiusdem generis, "Les
Misérables" (Homines Miseri), anno 1862 (MDCCCLXII) editus.
Edus

Ed Cryer wrote:
> Ed Cryer wrote:
>> Fratres Karamaz
>>
>> Hunc librum in adolescentia legi. Me profunde movit cum sua maiestate,
>> sua magnanitate. Dostoevsky in littera ad amicum scripta dixit capita
>> inspirata sibi facile advenisse.
>> Iterum lectus etiam melior videtur.
>> Sunt tres libri qui in celsissima se porrigunt, et intra viginti annos
>> scripti sunt;
>> Magnae Expectationes (Carolus Dickens) anno 1861
>> Anna Karenina (Leonid Tolstoy) 1878
>> Fratres Karamazov (Dostoevsy) 1880
>>
>> Eo tempore per orbem terrarum magnae quaestiones tractabantur, et
>> magna ingenia orta sunt ad eas tractandas.
>>
>> Edus
>
> Huic ordini sine mora dubiove addendus est liber eiusdem generis, "Les
> Misérables" (Homines Miseri), anno 1862 (MDCCCLXII) editus.
>
> Edus
>
Illi libri longi et errabundi cordi fuerunt hominibus qui nec stationes
radiophonicas vel televisificas nec Interrete habuerunt. Hodie multis
superant intentionis facultatem.
Edus

Ed Cryer wrote:
> Fratres Karamaz
>
> Hunc librum in adolescentia legi. Me profunde movit cum sua maiestate,
> sua magnanitate. Dostoevsky in littera ad amicum scripta dixit capita
> inspirata sibi facile advenisse.
> Iterum lectus etiam melior videtur.
> Sunt tres libri qui in celsissima se porrigunt, et intra viginti annos
> scripti sunt;
> Magnae Expectationes (Carolus Dickens) anno 1861
> Anna Karenina (Leonid Tolstoy) 1878
> Fratres Karamazov (Dostoevsy) 1880
>
> Eo tempore per orbem terrarum magnae quaestiones tractabantur, et magna
> ingenia orta sunt ad eas tractandas.
>
> Edus
Tres fratres, tres modi differentes vitae tractandae; intellectus,
caritas, desiderium.
Plato aurigam descripsit bigas agitantem; rationem esse aurigam, equos
esse fortitudinem et desiderium.
Sigimundus Freud habuit "ego, superego, id".
Patet sua absentia in litteris modernis usus "rationis". "Reine
Vernünft" enim iam dudum humo iacet, praeferitur "sensus communis" vel
"logica"; id est ratio empirica.
Dostoevskius Ecclesiam Catholicam cum suo Magno Inquisitore lacerat dum
monachum innocentem pingit ut optimum fratrem.
Edus

Le 15/11/2023 à 22:49, Ed Cryer a écrit :
> Ed Cryer wrote:
>> Ed Cryer wrote:
>>> Fratres Karamaz
>>>
>>> Hunc librum in adolescentia legi. Me profunde movit cum sua
>>> maiestate, sua magnanitate. Dostoevsky in littera ad amicum scripta
>>> dixit capita inspirata sibi facile advenisse.
>>> Iterum lectus etiam melior videtur.
>>> Sunt tres libri qui in celsissima se porrigunt, et intra viginti
>>> annos scripti sunt;
>>> Magnae Expectationes (Carolus Dickens) anno 1861
>>> Anna Karenina (Leonid Tolstoy) 1878
>>> Fratres Karamazov (Dostoevsy) 1880
>>>
>>> Eo tempore per orbem terrarum magnae quaestiones tractabantur, et
>>> magna ingenia orta sunt ad eas tractandas.
>>>
>>> Edus
>>
>> Nescio quis hodie sit status, sed in mea pueritia illas feminas
>> "possessas" saepe in pagis et monasteriis videbam audiebamque. Ad
>> missas ducebantur, ubi ut canis solebant ululare latrareque; atque
>> ubique per totum templum sonabatur. In Sacramentum autem  importatum
>> eis semel inductis illa "possessio" cessabat; in tempus semper quies
>> veniebat.
>>
>> Apud rusticos homines invenitur quidam dolor silens et diu toleratus.
>> In se recedit et quiescit; tum luctu erupto statim in lacrimas itur et
>> in solamen lamentationis.
>> Praecipue feminis occurrit hic dolor.
>>
>> (I do not know how it may be now, but in my childhood I often happened
>> to see and hear these “possessed” women in the villages and
>> monasteries. They used to be brought to mass; they would squeal and
>> bark like a dog so that they were heard all over the church. But when
>> the sacrament was carried in and they were led up to it, at once the
>> “possession” ceased, and the sick women were always soothed for a time.
>>
>> There is silent and long-suffering sorrow to be met with among the
>> peasantry. It withdraws into itself and is still. But there is a grief
>> that breaks out, and from that minute it bursts into tears and finds
>> vent in wailing. This is particularly common with women.)
>>
>> Inter paginas Dostoevskianas nonnullae feminae huius generis apparent.
>> Katerina Ivanovna Marmeladov in Scelere et Poena sic se gerit.
>> Hodie tantum in nuntiis telediurniis tales mores video; ubi feminae
>> terrarum Medii Orientis lamentantur. Feminae enim occidentales iram
>> libentius ostendunt; signum non impotentiae sed potius potentiae.
>> Quid vis? Iram aut dolorem? Egomet illam praefero, nam habet
>> intellegentiam causarum itaque confidentiam sui vindicandi.
>>
>> Edus
>>
>
> Fides aut Scientia.
>
> Ego semper fui scientiae deditus. Fides enim mihi videtur sicut somnium
> Scipionis in paginis Ciceronis; id est quasi poema.
> Philosophus Danicus Kierkegaad fidem esse tamquam saltum in tenebras
> scripsit; quem tamen saltum se ipsum fecisse.
> Id dubito, nisi forsan quod in summam desperationem cecidisset. Ego enim
> rati scientiae et rationis adhaereo et adhaerebo donec mecum
> summergebitur sub aquis.
>
> Edus
>

If Kierkegaard believed that faith was a leap into darkness, it was
because he was filled with despair. If he had jumped to the other side,
that of hope, he would have jumped into the light.
In my humble opinion.

Ed Cryer wrote:
> Ed Cryer wrote:
>> Fratres Karamaz
>>
>> Hunc librum in adolescentia legi. Me profunde movit cum sua maiestate,
>> sua magnanitate. Dostoevsky in littera ad amicum scripta dixit capita
>> inspirata sibi facile advenisse.
>> Iterum lectus etiam melior videtur.
>> Sunt tres libri qui in celsissima se porrigunt, et intra viginti annos
>> scripti sunt;
>> Magnae Expectationes (Carolus Dickens) anno 1861
>> Anna Karenina (Leonid Tolstoy) 1878
>> Fratres Karamazov (Dostoevsy) 1880
>>
>> Eo tempore per orbem terrarum magnae quaestiones tractabantur, et
>> magna ingenia orta sunt ad eas tractandas.
>>
>> Edus
>
> Tres fratres, tres modi differentes vitae tractandae; intellectus,
> caritas, desiderium.
> Plato aurigam descripsit bigas agitantem; rationem esse aurigam, equos
> esse fortitudinem et desiderium.
> Sigimundus Freud habuit "ego, superego, id".
> Patet sua absentia in litteris modernis usus "rationis". "Reine
> Vernünft" enim iam dudum humo iacet, praeferitur "sensus communis" vel
> "logica"; id est ratio empirica.
> Dostoevskius Ecclesiam Catholicam cum suo Magno Inquisitore lacerat dum
> monachum innocentem pingit ut optimum fratrem.
>
> Edus
>
>
>
Peccatum, culpa, redemptio. Quid feceras, Fyodor Mikhailovich? Quid
scelus feceras? Nullum enim scriptorem legi tam plenum scelere, poena,
dolore, et quasi in se bello illato.
Exsistuntne tales homines inter nos in hoc mundo? Ted Bundy, Ian Brady,
Myra Hindley, Fredericus et Rosemaria Uest? Fueruntne tantopere suis
rebus gestis cruciati? Tanta ferocitate eos anxierunt scelera commissa?
Non potest sciri; nam animus uni solo cognoscitur, et condicio humana
nos condemnat ad unum exemplum solum mentis agnoscendum. Ita ut ceteras
mentes summo praeiudicio percipiamus, et eas nostris vitiis donemus.
Edus

Ed Cryer wrote:
> Ed Cryer wrote:
>> Ed Cryer wrote:
>>> Fratres Karamaz
>>>
>>> Hunc librum in adolescentia legi. Me profunde movit cum sua
>>> maiestate, sua magnanitate. Dostoevsky in littera ad amicum scripta
>>> dixit capita inspirata sibi facile advenisse.
>>> Iterum lectus etiam melior videtur.
>>> Sunt tres libri qui in celsissima se porrigunt, et intra viginti
>>> annos scripti sunt;
>>> Magnae Expectationes (Carolus Dickens) anno 1861
>>> Anna Karenina (Leonid Tolstoy) 1878
>>> Fratres Karamazov (Dostoevsy) 1880
>>>
>>> Eo tempore per orbem terrarum magnae quaestiones tractabantur, et
>>> magna ingenia orta sunt ad eas tractandas.
>>>
>>> Edus
>>
>> Tres fratres, tres modi differentes vitae tractandae; intellectus,
>> caritas, desiderium.
>> Plato aurigam descripsit bigas agitantem; rationem esse aurigam, equos
>> esse fortitudinem et desiderium.
>> Sigimundus Freud habuit "ego, superego, id".
>> Patet sua absentia in litteris modernis usus "rationis". "Reine
>> Vernünft" enim iam dudum humo iacet, praeferitur "sensus communis" vel
>> "logica"; id est ratio empirica.
>> Dostoevskius Ecclesiam Catholicam cum suo Magno Inquisitore lacerat
>> dum monachum innocentem pingit ut optimum fratrem.
>>
>> Edus
>>
>>
>>
>
> Peccatum, culpa, redemptio. Quid feceras, Fyodor Mikhailovich? Quid
> scelus feceras? Nullum enim scriptorem legi tam plenum scelere, poena,
> dolore, et quasi in se bello illato.
> Exsistuntne tales homines inter nos in hoc mundo? Ted Bundy, Ian Brady,
> Myra Hindley, Fredericus et Rosemaria Uest? Fueruntne tantopere suis
> rebus gestis cruciati? Tanta ferocitate eos anxierunt scelera commissa?
>
> Non potest sciri; nam animus uni solo cognoscitur, et condicio humana
> nos condemnat ad unum exemplum solum mentis agnoscendum. Ita ut ceteras
> mentes summo praeiudicio percipiamus, et eas nostris vitiis donemus.
>
> Edus
>
Vita bene gesta.
Dostoevskius per totam vitam cum quibusdam problematibus luctatus est in
suis litteris et libris. Atque mihi videtur ea omnino et summo ingenio
et summa arte in suo ultimo libro tractavisse.
Scio certe eum vitam difficilem degisse; neci condemnatum, morbo caduco
afflictum, in Siberiam in exsilium expulsum. Sed repugno eum infelicem
appellare, quippe qui libros assidue meliores edidit et opus maximum
tandem scripsit ubi stetit ut victor penes suum tropaeum.
Edus