BEZPIECZNA PRZYSZŁOŚĆ POLAKÓW

Spis treści 1. Wyzwania postkomunizmu 7 2. Wartości i zasady 11 2.1.
Wartość życia ludzkiego 11 2.2. Wolność 12 2.3. Solidarność 13 2.4.
Równość 13 2.5. Sprawiedliwość 14 2.6. Rodzina 14 2.7. Naród 15 2.8.
Bezpieczeństwo 16 2.9. Państwo 16 3. Nasze osiągnięcia 19 3.1. Wielka
reforma finansów publicznych 24 3.2. Wielka polityka społeczna 30 3.3.
Wielka polityka lokalna 50 3.4. Wielka polityka rozwojowa 67 3.5. Wielka
polityka bezpieczeństwa 84   3.6. Wielka polityka
antykryzysowa
108 3.7. Wielka polityka kulturalna i reforma edukacji 118 3.8. Wielka
polityka rolna 132 4. Perspektywa do 2031 roku 143 4.1. Ustrój 145 4.2.
Bezpieczeństwo 149 4.3. Wymiar sprawiedliwości i prawa obywatelskie 158
4.4. Reforma instytucjonalna Unii Europejskiej 164 4.5. Bezpieczeństwo fi
nansowe polskich rodzin i godna praca 169 4.6. Mieszkalnictwo 175 4.7.
Zdrowie, profi laktyka i aktywność fizyczna 179 4.8. Oświata i zasoby
intelektualne młodego pokolenia 186 4.9. Kultura 192 4.10. Cyfryzacja 203
4.11. Rozwój infrastrukturalny 208 4.12. Woda 213 4.13. Rolnictwo 217
4.14. Energetyka i górnictwo 224 5. Nasza wizja Polski po 2031 roku 231
5.1. Dziedzictwo polskości 231 5.2. Przyszłość Polski po 2031 roku 234
Aneks. Silna gospodarka, stabilny budżet,
bezpieczna Polska 241 —  —
1 Wyzwania postkomunizmu Rok  stanowi cezurę w najnowszych dziejach
naszego Narodu.
To właśnie wówczas nadzieje Polaków uzyskały szansę na spełnie-
nie po latach zmagania się z zewnętrznie narzuconą przez Sowietów,
monopartyjną, totalitarną – a po  r. umiarkowanie łagodzącą repre-
sje – władzą komunistyczną. Nowe rządy zastały Polskę w upadku:
ubogą, niewydolną gospodarczo, zacofaną infrastrukturalnie, cen-
tralnie zarządzaną, zadłużoną, na marginesie zachodniego świata.
Wszystkie sfery życia publicznego – społeczna, gospodarcza, polityczna czy
prawna wymagały pilnych oraz gruntowanych reform. Niestety większość
rządzącej w owym czasie klasy politycznej zdecydowała się na
przeprowadzenie zmian powolnych i powierzchownych tam,
gdzie potrzebne były działania szybkie i dogłębne, zaś tam, gdzie
okoliczności wymagały roztropności i społecznej empatii, stosowała terapię
szokową. W ten sposób demokratyzacja życia publicznego,
reformy prawno-instytucjonalne, jak i zmiana pokoleniowa w admi-
nistracji publicznej oraz przedsiębiorstwach sektora publicznego przybrały
charakter fasadowy. Instytucje państwa głęboko tkwiły w spuściźnie PRL-u.
Jednocześnie zmiany gospodarcze z jednej strony promowały uwłaszczanie się
nomenklatury partyjnej z rodowodem 1   — 
—
komunistycznym, zaś z drugiej proponowały polskim rodzinom rady-
kalny i bezwzględny darwinizm społeczny. Faktyczne uprzywilejowa-
nie ludzi dawnego ustroju było źródłem rażących niesprawiedliwości
społecznych, którym towarzyszyły korupcja, rozgrabianie majątku narodowego
i przenoszenie całego ekonomicznego ciężaru trans-
formacji z gospodarki centralnie planowanej na wolnorynkową, na ubogą
polską rodzinę. Procesy te rodziły uzasadnione poczucie krzywdy w
społeczeństwie, silnie łączące się z rozgoryczeniem wynikającym z
wszechpanującego tryumfu egoizmu nad wspólnotą, korupcji i zorga-
nizowanej przestępczości nad sprawiedliwymi mechanizmami awansu
społecznego. Powszechnemu lekceważeniu dobra wspólnego towarzy-
szył wyjątkowy klientelizm. W wymiarze wartości ówczesne rządy były
przekonane o nieatrakcyjności Polski i jej dziedzictwa, zarówno w sensie
kulturowym, jak i potencjału społeczno-gospodarczego. W polityce
zagranicznej dominowała zasada rezygnacji z własnej podmiotowości,
kreatywności w obronie interesu narodowego, a także złudnego poczu-
cia bezpieczeństwa. Skutkowało to szerzeniem się kultu pesymistycznej
myśli o konieczności płynięcia z głównym nurtem polityki europejskiej,
postawą wyczekiwania na instrukcje z zagranicznych ośrodków wła-
dzy, niewiarą w sprawczość państwa oraz przyzwoleniem na moralne
dryfowanie w sferze publicznej.
Społeczna niezgoda na prowadzenie spraw polskich poniżej wła-
snych możliwości oraz opór wobec pogłębiającego się kryzysu instytucji
publicznych doprowadziły do przesilenia politycznego, którego efektem było
podwójne zwycięstwo wyborcze Prawa i Sprawiedliwości w  r.
Stworzone wówczas rządy były drugą, po programie Porozumienia Centrum i
gabinecie Jana Olszewskiego, próbą przeprowadze-
nia głębokiej reformy państwa, polityki społecznej oraz gospodarki.
Dążenie do naprawy życia publicznego spotkało się z niespotykanym nigdy
wcześniej, bezpardonowym atakiem na rząd i Prezydenta RP prof. Lecha
Kaczyńskiego. Właśnie wtedy powstał przemysł medial-
nej pogardy, który systemowo próbował doprowadzić do zniszczenia i
zdezawuowania wszelkich dążeń zmierzających do reformy postko-
munistycznych struktur państwa i społeczeństwa. Wyłoniona w  r.
władza drogą ewolucji ukształtowała „system późnego postkomuni-
zmu”, w którym część środowisk dawnej opozycji antykomunistycznej weszła w
polityczny sojusz ze swoimi dawnymi przeciwnikami,
a w szczególności z przedstawicielami kadry służb specjalnych.
  Fundamentalną zasadą, na której opierał
się późny
postkomunizm, było traktowanie władzy jako celu samego w sobie. Jej
utrzymaniu miała słu-
żyć rozbudowana propaganda, walka z pluralizmem mediów, kreowanie
wewnętrznego wroga oraz odwoływanie się do socjotechniki. System ten
zasadzał się na społecznej apatii, zawłaszczaniu struktur państwa przez
grupy interesu, oszczędzaniu na bezpieczeństwie (zewnętrz-
nym i wewnętrznym), eliminowaniu pluralizmu mediów, zwalczaniu
obywatelskiej krytyki władzy oraz podporządkowaniu polityki zagra-
nicznej bezrefleksyjnemu podążaniu za niemiecką koncepcją federacji
europejskiej. Do rangi zasady podnoszono niesprawność, nieudolność i
nieefektywność instytucji publicznych, w szczególności w sytuacjach
kryzysowych, pozostawiając obywatela samemu sobie. Można powie-
dzieć, że w pełni realizowano system określony celnie przez Prezydenta
Lecha Kaczyńskiego jako państwo silne wobec słabych i słabe wobec silnych.
Kres tym patologiom ustrojowo-społecznym postanowiło postawić
społeczeństwo, oddając w  r. większość parlamentarną w ręce Prawa i
Sprawiedliwości. To wówczas rozpoczęła się systemowa, wszech-
stronna oraz kompleksowa reforma wszystkich sfer życia publicz-
nego – począwszy do odbudowy instytucji państwowych, przez wielką politykę
społeczną, aż do kultury i sportu. Podczas ośmiu lat rządów Prawa i
Sprawiedliwości dokonała się cywilizacyjna zmiana w życiu Polaków. Nie
jest to jednak proces zamknięty. Jego dynamika trwa nadal i są realizowane
aspiracje i nadzieje obecne w naszych sercach i umysłach. Zdając sobie
sprawę z konieczności kontynuowania dzieła naprawy i rozwijania
Rzeczypospolitej, oddajemy w Państwa ręce niniej-
szy program, którego celem oraz ambicją jest stworzenie ideowych i
materialnych podstaw dla sukcesu naszej Ojczyzny u progu lat . XXI w.

—  —
Wartości i zasady2 Od samego powstania Prawa i Sprawiedliwości¹ naszym
ideowym fundamentem jest szacunek dla godności każdego człowieka – nie-
zależnie od jego wieku, płci, przekonań czy miejsca zamieszkania.
Obowiązek, który z tej zasady wynika, nakłada na państwo zobowią-
zania w postaci budowania odpowiednich warunków dla życia, zarówno w
postaci aktywnego kreowania pozytywnych bodźców rozwojowych,
jak i w formie zapobiegania patologiom życia publicznego. Godność
człowieka może znaleźć najpełniejszą realizację jedynie we wspólnocie i w
instytucjach będących jej emanacją.
2.1. Wartość życia ludzkiego Życie ludzkie stanowi dla nas wartość
nadrzędną. Zadaniem państwa jest budowanie ładu zapewniającego
bezpieczeństwo wszystkim obywate-
lom. Kategorycznie odrzucamy wszelkie ideologie uprzedmiotawiające ¹
Zainteresowanych zachęcamy do zapoznania się z obszernym opracowaniem
wartości i zasad określających kierunki naszej polityki, które zostało
zawarte w programie partii z  r. – „Dobry czas dla Polski”.
2     —  —
człowieka i czyniące z niego środek, zamiast traktować go jako cel i
podmiot. Uważamy, że w społeczeństwie nie ma być miejsca na jakie-
kolwiek akty agresji, w tym na tle politycznym, rasowym, ideologicznym czy
kulturowym. Stąd wypływa nasze zobowiązanie do prowadze-
nia przez instytucje państwa aktywnej polityki walki z zagrożeniami
zarówno w relacjach międzyludzkich, jak i międzynarodowych. Jesteśmy
głęboko przekonani, że jako wspólnota polityczna odpowiadamy za otaczający
nas świat, zatem musimy stać na straży godności człowieka,
która była w historii wielokrotnie przedmiotem ataku ze strony różnych
wynaturzonych eksperymentów społecznych, częstokroć o totalitarnym
rodowodzie.
Historia Polski wiele razy dotkliwie pouczyła nas, że obrona człowieka i
zapewnienie mu bezpieczeństwa mogą wymagać heroizmu. Na szcze-
gólny szacunek, a tym bardziej – na specjalną ochronę, zasługują ci,
którzy każdego dnia ryzykują własnym życiem i zdrowiem, poświę-
cając się dla społeczeństwa: żołnierze, strażacy, policjanci, strażnicy
graniczni i inni funkcjonariusze publiczni.
2.2. Wolność Wolność jest jednym z największych osiągnięć zachodniej
cywilizacji wyrosłej na filozofii greckiej, rzymskim prawie i tradycji
judeochrze-
ścijańskiej. Stanowi podwalinę najbardziej przyjaznej człowiekowi cywi-
lizacji w dziejach ludzkości. Jedynie człowiek wolny może skutecznie
zabiegać o pomyślność własną, swojej rodziny, wspólnoty lokalnej oraz
całego społeczeństwa.
Wolność, którą bronimy i propagujemy, ma kilka poziomów i sensów.
Jest głęboko zakorzeniona w naszym dziedzictwie narodowym i sięga czasów,
gdy Rzeczpospolita była wyjątkowym archipelagiem wolności wśród licznych
absolutyzmów i tyranii. Każdy Polak musi mieć zagwa-
rantowaną nienaruszalną sferę wolności, która pozwala mu realizować własne
marzenia oraz aspiracje, a jednocześnie daje mu niezależność i swobodę
wykuwania indywidualnego losu wedle autorsko pojętego własnego interesu.
Wolność ta nie ma charakteru anarchicznego i nie może być pozbawiona więzi
z dobrem wspólnym. Służy ona zawsze ludzkiej godności, nie będąc dla niej
zagrożeniem.
—  —
..  W polskiej i zachodniej tradycji wolność wyraża się
również w
aktyw-
nym uczestniczeniu w życiu publicznym poprzez wkład obywateli w dobro
wspólne. Z tego powodu jesteśmy zwolennikami zasady przedstawi-
cielstwa, aktywnej partycypacji Polaków w rządach oraz mechanizmów
demokratycznych zapewniających skuteczną, polityczną realizację woli
społeczeństwa. Jednocześnie sprzeciwiamy się wszelkim próbom odebrania
władzy Narodowi i przekazania jej do pozbawionych kontroli instytucji oraz
organizacji międzynarodowych.
2.3. Solidarność Godność człowieka i wolność w pełni realizują się we
wspólnocie. Z tej przynależności wynikają zarówno prawa, jak i obowiązki
jednostki.
Więzią spajającą wszystkich członków społeczeństwa jest solidar-
ność, której przeciwieństwami są skrajny indywidualizm i kolektywizm.
Solidarność oznacza, że wszyscy są za siebie wzajemnie odpowiedzialni i
dzielą między siebie obowiązki. Wyraża się ona także w poszanowaniu dla
różnorodności osób tworzących społeczeństwo, pełniących różne role i
wykonujących odmienne zadania, oraz w traktowaniu ich z rów-
nym szacunkiem. Wyklucza ona kreowanie sztucznych antago nizmów na łonie
społeczeństwa i uciekanie się do manipulacji jako środka do osiągania
politycznych celów. Solidarność jest głęboko zakorzeniona w polskim
doświadczeniu walki z komunizmem i w społecznym naucza-
niu Kościoła katolickiego.
2.4. Równość Bez równości nie można żyć w wolnej i solidarnej wspólnocie
zapew-
niającej każdemu człowiekowi godność. Dlatego każdy z obywateli musi być
równy innym członkom społeczeństwa; równy wobec prawa zarówno w wymiarze
uprawnień, jak i obowiązków. Nie oznacza to dążenia do zniesienia
wszelkich różnic, ponieważ te charakteryzują ludzi w sposób naturalny.
Będziemy starać się o równość szans dla wszystkich Polaków, zarazem
sprzeciwiając się niszczeniu talentów czy wyjątkowych dokonań.
Jednocześnie Prawo i Sprawiedliwość prowadzi i będzie prowadzić politykę
na rzecz najbardziej potrzebujących, będzie 2     —
 —
zasypywać podziały społeczne, zwalczać fałszywie pojęty elitaryzm,
działać przeciwko wykluczeniu różnych grup społecznych, szczególnie zaś –
dbać o odpowiednią pozycję kobiet w społeczeństwie.
2.5. Sprawiedliwość Sprawiedliwość stanowi fundament ładu społecznego,
który organi-
zuje i porządkuje relacje pomiędzy jednostkami i instytucjami. Wymaga
przyznania każdemu obywatelowi należnych mu praw i dóbr. Za spra-
wiedliwy uważamy ład wewnętrzny i międzynarodowy stwarzający równość szans
w osiąganiu społecznej pozycji oraz dóbr materialnych.
Rozwój społeczny, wzrost wspólnot lokalnych oraz awans społeczny powinny
przebiegać zgodnie z zasadami moralności i wolą zachowania godności
każdego obywatela. Prawo sprzyjające silniejszemu nie jest sprawiedliwe,
lecz stanowi wyraz darwinizmu społecznego promu-
jącego wrogość i brak szacunku pomiędzy członkami wspólnoty poli-
tycznej. Odrzucamy ten punkt widzenia jako nieprzyjazny człowiekowi i
prowadzący do niesprawiedliwości społecznej.
2.6. Rodzina Człowiek obdarzony godnością, wolnością i równością szans
żyje w spo-
łeczeństwie i należy do różnych społeczności i wspólnot. Podstawową,
najważniejszą komórkę społeczną, której jest on członkiem, stanowi
rodzina. Opiera się ona na trwałym związku kobiety i mężczyzny.
Rodzina odpowiada za wychowanie człowieka, kształtowanie jego oso-
bowości, przekazywanie mu wartości i zaspokajanie jego szczególnie
istotnych potrzeb. To w niej rodzą się dzieci, przez co realizowany jest
podstawowy warunek trwania ludzkości – ciągłość pokoleń. Rodzina w swym
monogamicznym i trwałym kształcie jest niemożliwa do zastą-
pienia, stanowiąc tym samym fundament naszej cywilizacji.
Prawo i Sprawiedliwość będzie stanowczo bronić rodziny natural-
nej – w tym kształcie i rozumieniu, które cechuje od wieków cywilizację
zachodnią. Dzisiejszy świat propaguje wiele ideologii, których celem jest
zniszczenie tej podstawowej komórki społecznej. Przeciwstawialiśmy się tym
zabiegom i będziemy dalej to czynić, jednocześnie podejmując —  —
. .  działania na rzecz umacniania rodziny, obrony rodzicielstwa,
szcze-
gólnej roli matki i szacunku dla macierzyństwa. Uznajemy za niedo-
puszczalne zabijanie dzieci nienarodzonych, jednocześnie broniąc godności
i zdrowia kobiet. Wierzymy w imperatyw ratowania życia matki w przypadku
zachodzenia zgodnych z prawem przesłanek do przerywania ciąży. Szanujemy
różnicę poglądów i wolność sumienia,
zatem nigdy nie wprowadzamy dyscypliny partyjnej w głosowaniach
światopoglądowych.
W najmroczniejszych czasach dla naszej Ojczyzny – czasach zaborów,
okupacji, komunizmu – nasz Naród przetrwał właśnie dzięki polskiej
rodzinie. Jej obrona stanowi gwarancję ciągłości naszej kultury, języka i
pomyślnej przyszłości.
2.7. Naród Naród rozumiemy jako wspólnotę kultury, języka, doświadczenia
historycznego, tradycji politycznej i wartości cywilizacyjnych, jako
wspólnotę losu. Bez poczucia więzi narodowej nie ma silnego pań-
stwa. Jednocześnie naród potrzebuje państwa, by trwać, rozwijać się i
zapewniać bezpieczeństwo wszystkim członkom wspólnoty. Zarówno naród, jak
i państwo pozostają w nierozerwalnym związku aksjologicz-
nym i praktycznym. Nasz Naród kształtował się przez wieki i dojrzewał
poprzez łączenie się we wspólnotę ludzi różnorodnych etnicznie.
Jesteśmy głęboko przekonani o niemożliwości zastąpienia narodu
jakimkolwiek innym konstruktem społecznym. Jednocześnie uważamy,
że na dzieje Europy składają się losy poszczególnych narodów cechują-
cych się oryginalnością i wyjątkowością. Z tej przyczyny sprzeciwiamy się
wszelkim próbom ideologicznym zmierzającym do niszczenia wspólnot
narodowych i zastępowania ich sztucznie tworzonymi kon-
struktami ideologicznymi.
Polska kultura, język i historia składają się na naszą unikalną toż-
samość, która stanowi źródło przetrwania Narodu, jego siły i szans
powodzenia w przyszłości. To właśnie te wartości złożyły się na polskie,
rodzime tradycje polityczne, które stanowią dumną część dziedzictwa
europejskiego. Nasi przodkowie są ojcami nowożytnego republikani-
zmu będącego emanacją demokracji szlacheckiej. Rzeczpospolita była
archipelagiem wolności, równości, a także zasady przedstawicielstwa 2
    —  —
i tolerancji religijnej. Państwem atrakcyjnym, do którego emigro-
wali przedstawiciele różnych narodów prześladowanych w swoich ojczyznach.
Jednocześnie byt naszego Narodu był wielokrotnie zagrożony przez
zewnętrznych wrogów, którzy odmawiali nam podstawowego prawa do
egzystencji i pokojowego rozwoju. W XIX w. były to trzy państwa zabor-
cze, zaś w XX – zbrodnicze okupacje: niemiecka i sowiecka. Opór wobec
najeźdźców zakorzeniony w przywiązaniu do polskiego dziedzictwa pozwolił
Narodowi przetrwać terror II wojny światowej i lata komuni-
stycznej dominacji nad Polską. Patriotyzm i katolicyzm były ideowym
duchem, który pozwalał walczyć Żołnierzom Niezłomnym i opozy-
cji antykomunistycznej, doprowadzając do powstania „Solidarności”
i zmian po  r.
2.8. Bezpieczeństwo Koniecznym warunkiem utrzymania wspólnoty zbudowanej
na funda-
mencie godności, wolności, solidarności i równości, który jednocześnie
chroni rodzinę i zapewnia trwanie Narodowi, jest bezpieczeństwo.
Zarówno nasza historia, jak i współczesne wypadki polityczne poka-
zują nam, że zapewnienie bezpieczeństwa Narodowi stanowi najwyższy
obowiązek spoczywający na nas wszystkich. Może być ono rozumiane na wiele
sposobów: jako bezpieczeństwo militarne, życia i mienia obywateli,
energetyczne, gospodarcze, socjalne czy zdrowotne. W każdym z tych
aspektów bezpieczeństwo dotyczy zapewnienia przetrwania, egzysten-
cji i przyszłości wszystkim Polakom oraz całej wspólnocie narodowej.
2.9. Państwo Gwarancją efektywnej realizacji interesu narodowego jest
państwo.
Jego instytucje muszą być osadzone w sferze wartości, jak i w histo-
rycznym doświadczeniu. System prawny, administracja państwowa,
służby, inspekcje, procedury oraz urzędnicy powołani są do realizacji
dobra wspólnego i racji stanu. Państwo zobowiązane jest do aktywnego
działania we wszystkich sferach życia publicznego w celu zagwaranto-
wania skutecznego urzeczywistnienia wartości reprezentatywnych dla —  —
. .   społeczeństwa. Regułą normującą tę aktywność jest zasada
subsydiar-
ności (pomocniczości), będąca dorobkiem społecznej nauki Kościoła
katolickiego.
Naczelnym zadaniem państwa jest zapewnienie bezpieczeństwa wszystkim
obywatelom. Wierzymy, iż w tym celu konieczne jest budo-
wanie instytucji publicznych i demokratycznych oraz sprawnych pro-
cedur prawnych, silnego wojska, nowoczesnych służb i podmiotowej
dyplomacji.
Państwo demokratyczne ma zasadnicze znaczenie dla zapewnienia realizacji
fundamentalnych praw jednostki i narodowej zbiorowości.
Jednocześnie musi być ono wyposażone w umiejętność zapewniania obywatelom
komfortu życia, a także walki z patologiami oraz prze-
stępstwami. Odrzucamy zatem niezdolność państwa do podejmowania działań
koniecznych dla obrony interesów wspólnoty.
Własne suwerenne państwo narodowe jest dla nas wartością klu-
czową, gdyż bez niego nie mogą być realizowane wartości, które uznajemy za
podstawowe. Nie stoi to w sprzeczności z europejskością,
której jesteśmy częścią. Polska od swego początku i chrztu w  r. jest
częścią szerokiej i polifonicznej tradycji europejskiej. Polacy odczuwają
głębokie przywiązanie do tego dziedzictwa i nigdy się od niego nie odże-
gnywali. Owa europejskość – dzisiaj, jak i w przeszłości – wynika w dużej
mierze z silnej obecności chrześcijaństwa w naszej Ojczyźnie, a przede
wszystkim – Kościoła katolickiego. Związki między polityczną tożsa-
mością narodu, chrześcijaństwem oraz zakorzenieniem w dziedzictwie
europejskim są w polskiej tradycji szczególne. Stąd pochodzi nasz sto-
sunek do idei głoszących konieczność jednoczenia się Europy. Uważamy,
że porzucenie źródeł, z których wywodzi się nasza cywilizacja, jest
powodem kryzysu, w którym Stary Kontynent znajduje się obecnie.
Jedyną drogą mogącą zapewnić rozkwit Europie jest podtrzymanie
różnorodności narodowej jako trwałej cechy przestrzeni kulturowej.
Unifikacja i uniformizacja – połączone z narzucaniem nowych, ekspe-
rymentalnych ideologii – prowadzą ku katastrofie. Doceniamy zna-
czenie i osiągnięcia Unii Europejskiej, jednocześnie oczekując reform i
zmian, które zapewnią tej wspólnocie międzynarodowej kształt „Europy
ojczyzn”. Nie akceptujemy erozji suwerenności europejskich państw.
* * *
2     Uważamy, że warto być Polakiem. By zapewnić
naszej
wspólnocie naro-
dowej pomyślność i bezpieczną przyszłość, przygotowaliśmy bogaty i
wszechstronny program polityczny. Prawo i Sprawiedliwość przez osiem lat
(–) niosło odpowiedzialność za przyszłość Narodu.
W tym celu przeprowadziliśmy szereg wielkich polityk, które gruntownie
odmieniły na lepsze życie Polaków po czasach postkomuni stycznego braku
nadziei na pomyślne jutro. Dziś podsumowujemy dorobek naszych rządów, by
móc zaplanować naszą wspólną przyszłość pełną pol-
skich sukcesów. Opierając się na naszych wartościach, zasadach oraz
doświadczeniach, prezentujemy program na miarę naszych narodowych wyzwań i
ambicji.
—  —
Nasze osiągnięcia3 Podjęliśmy strategiczną decyzję o zmianie sposobu
gromadzenia zasobów finansowych potrzebnych dla rozwoju Polski. Wymagało
to odrzucenia polityki prowadzonej na podstawie nieznanych przesłanek,
która w rzeczywistości sprowadzała się do tolerowania – a czasem,
w wyjątkowo patologicznych sytuacjach, także wspierania przez pań-
stwo – przejmowania w sposób niezgodny z prawem znacznej części środków
publicznych. Wiązało się to z koniecznością przeprowadze-
nia reformy finansów publicznych, zmiany mechanizmów gromadzenia zasobów
pieniężnych, a także stworzenia nowych instytucji rozwoju,
jak np. Polskiego Funduszu Rozwoju czy szeregu polityk regulowanych przez
prawo. Wzmocnione zostały instytucje już istniejące, w szczegól-
ności Bank Gospodarstwa Krajowego. Pozwoliło to na zarówno poważne
zwiększenie wpływu do budżetu z danin publicznych, jak i na ich efek-
tywne wykorzystywanie. Reguła ta dotyczy również środków europej-
skich, których sposób spożytkowania został ujęty w system stworzony przez
śp. Minister Grażynę Gęsicką w czasie naszych pierwszych rządów.
Można – posługując się pewnym uproszczeniem – stwierdzić, że całość
przedsięwzięć, na którą składają się reforma finansów publicznych oraz
szereg konkretnych polityk, można określić – mając na względzie 3 
   —  —
ich rozmiar bądź znaczenie, a także wysokość zaangażowanych środków
finansowych – mianem wielkich. Ich równie ważnym uzupełnieniem była –
mająca ogromne znaczenie dla przyszłości – reforma oświaty,
a także działania mające na celu konsolidację społeczeństwa, nie tylko w
wymiarze ekonomicznym, ale też kulturowym, a szerzej – patriotycz-
nym, poprzez radykalne odrzucenie pedagogiki wstydu jako elementu polityki
państwa. Oddzielnym rodzajem aktywności państwa były dzia-
łania związane z reakcją na ciężkie kryzysy: pandemię COVID-, wojnę i
ściśle z nimi związaną infl ację.
Pomimo kryzysów Polska jest jednym ze światowych liderów rozwoju
gospodarczego. To jedno z największych osiągnięć polityki gospodarczej
rządu tworzonego przez Prawo i Sprawiedliwość. W latach –
Polska
gospodarka wzrosła realnie o ok. %. Mimo pandemii i kryzysu polski PKB
w
Click here to read the complete article