https://www.nytimes.com/2024/02/25/world/europe/cia-ukraine-intelligence-russia-war.html

z translatora. Do połwoy skorygowałem spacje, a niżej jest jak jest.

Wojna szpiegów: jak CIA potajemnie pomaga Ukrainie w walce z Putinem
Przez ponad dekadę Stany Zjednoczone pielęgnowały tajne partnerstwo
wywiadowcze z Ukrainą, które obecnie ma kluczowe znaczenie dla obu
krajów w walce z Rosją.
....
Wkraczając w trzeci rok wojny, która pochłonęła setki tysięcy istnień
ludzkich, partnerstwo wywiadowcze między Waszyngtonem a Kijowem jest
podstawą zdolności Ukrainy do obrony.

CIA i inne amerykańskie agencje wywiadowcze dostarczają danych
wywiadowczych do ukierunkowanych ataków rakietowych, śledzą ruchy
rosyjskich wojsk i pomagają wspierać sieci szpiegowskie.

Partnerstwo to nie powstało jednak w czasie wojny, a Ukraina nie jest
jego jedynym beneficjentem. Zakorzeniło się ono dekadę temu, łącząc się
na początku i na końcu pod rządami trzech bardzo różnych prezydentów
USA, popychane do przodu przez kluczowe osoby, które często podejmowały
śmiałe ryzyko. Przekształciła Ukrainę, której agencje wywiadowcze przez
długi czas były postrzegane jako całkowicie skompromitowane przez Rosję,
w jednego z najważniejszych partnerów wywiadowczych Waszyngtonu
przeciwko Kremlowi.
....
Około 2016 roku CIA rozpoczęła szkolenie elitarnych ukraińskich sił
komandosów - znanych jako Jednostka 2245 - które przechwytywały
rosyjskie drony i sprzęt komunikacyjny, aby technicy CIA mogli je
odtworzyć i złamać moskiewskie systemy szyfrowania. (Jednym z oficerów
tej jednostki był Kyryło Budanow, obecnie generał dowodzący ukraińskim
wywiadem wojskowym).
....
Relacja ta jest tak zakorzeniona, że oficerowie CIA pozostali w odległej
lokalizacji w zachodniej Ukrainie, gdy administracja Bidena ewakuowała
personel USA na kilka tygodni przed inwazją Rosji w lutym 2022 roku.
Podczas inwazji oficerowie przekazali krytyczne informacje wywiadowcze,
w tym gdzie Rosja planowała ataki i jakich systemów uzbrojenia użyje.
"Bez nich nie bylibyśmy w stanie oprzeć się Rosjanom ani ich pokonać" -
powiedział Iwan Bakanow, który był wówczas szefem ukraińskiej agencji
wywiadowczej S.B.U..

Szczegóły tej współpracy wywiadowczej, z których wiele po raz pierwszy
ujawnia The New York Times, były ściśle strzeżoną tajemnicą przez
dekadę.W ponad 200 wywiadach, obecni i byli urzędnicy na Ukrainie, w
Stanach Zjednoczonych i Europie opisali partnerstwo, które prawie
rozpadło się z powodu wzajemnej nieufności, zanim stale się rozwijało,
zmieniając Ukrainę w centrum gromadzenia danych wywiadowczych, które
przechwytywało więcej rosyjskiej komunikacji niż stacja CIA w Kijowie
mogła początkowo obsłużyć. Wielu urzędników wypowiadało się pod
warunkiem zachowania anonimowości w celu omówienia kwestii wywiadowczych
i delikatnych spraw dyplomatycznych. Teraz te sieci wywiadowcze są
ważniejsze niż kiedykolwiek, ponieważ Rosja jest w ofensywie, a Ukraina
jest bardziej zależna od sabotażu i ataków rakietowych dalekiego
zasięgu, które wymagają szpiegów daleko za liniami wroga. I są one coraz
bardziej zagrożone: Jeśli Republikanie w Kongresie zakończą finansowanie
wojskowe dla Kijowa, CIA może być zmuszona do zmniejszenia skali
działań. Aby uspokoić ukraińskich przywódców, William J. Burns, dyrektor
CIA, złożył w ubiegły czwartek tajną wizytę na Ukrainie, dziesiątą od
czasu inwazji.

Od samego początku CIA i jej ukraińskich partnerów łączył wspólny
przeciwnik - prezydent Rosji Władimir Putin. Mając obsesję na punkcie
"utraty" Ukrainy na rzecz Zachodu, Putin regularnie ingerował w
ukraiński system polityczny, ręcznie wybierając przywódców, którzy jego
zdaniem utrzymaliby Ukrainę w orbicie Rosji, ale za każdym razem
przynosiło to odwrotny skutek, wypychając protestujących na ulice.

Putin od dawna obwinia zachodnie agencje wywiadowcze o manipulowanie
Kijowem i sianie antyrosyjskich nastrojów na Ukrainie.
Pod koniec 2021 roku, według wysokiego rangą urzędnika europejskiego,
Putin rozważał, czy rozpocząć inwazję na pełną skalę, kiedy spotkał się
z szefem jednej z głównych rosyjskich służb szpiegowskich, który
powiedział mu, że CIA wraz z brytyjskim MI6 kontrolują Ukrainę i
przekształcają ją w przyczółek do operacji przeciwko Moskwie.

Dochodzenie Timesa wykazało jednak, że Putin i jego doradcy źle
odczytali krytyczną dynamikę. CIA nie wepchnęła się na Ukrainę.
Amerykańscy urzędnicy często niechętnie angażowali się w pełni,
obawiając się, że ukraińskim urzędnikom nie można ufać i martwiąc się o
sprowokowanie Kremla.
....
Jednak wąski krąg ukraińskich urzędników wywiadowczych wytrwale zabiegał
o CIA i stopniowo stawał się niezbędny dla Amerykanów. W 2015 roku
generał Walerij Kondratiuk, ówczesny szef ukraińskiego wywiadu
wojskowego, przybył na spotkanie z zastępcą szefa CIA i bez ostrzeżenia
przekazał stos ściśle tajnych akt.

Ta pierwsza transza zawierała sekrety dotyczące Floty Północnej
rosyjskiej marynarki wojennej, w tym szczegółowe informacje na temat
najnowszych projektów rosyjskich atomowych okrętów podwodnych. Wkrótce
zespoły oficerów CIA regularnie opuszczały jego biuro z plecakami
pełnymi dokumentów. Partnerstwo CIA na Ukrainie można prześledzić wstecz
do dwóch rozmów telefonicznych w nocy 24 lutego 2014 roku, osiem lat
przed inwazją Rosji na pełną skalę.

Miliony Ukraińców właśnie obaliły prokremlowski rząd kraju, a prezydent
Wiktor Janukowycz i jego szefowie szpiegów uciekli do Rosji. W tym
zamieszaniu władzę szybko przejął kruchy prozachodni rząd.

Nowy rządowy szef szpiegów, Walentyn Naływajczenko, przybył do siedziby
krajowej agencji wywiadowczej i znalazł na dziedzińcu stos tlących się
dokumentów. Wewnątrz wiele komputerów zostało wyczyszczonych lub
zainfekowanych rosyjskim złośliwym oprogramowaniem.

"Było pusto. Żadnych świateł. Żadnego kierownictwa. Nikogo tam nie było"
- powiedział Nalyvaichenko w wywiadzie.
Poszedł do biura i zadzwonił do szefa posterunku CIA i lokalnego szefa
MI6. Było blisko północy, ale wezwał ich do budynku, poprosił o pomoc w
odbudowie agencji od podstaw i zaproponował trójstronne partnerstwo.
"Tak to się wszystko zaczęło" - powiedział Nalyvaichenko.

Sytuacja szybko stała się bardziej niebezpieczna. Putin zajął Krym. Jego
agenci wzniecili separatystyczne rebelie, które przerodziły się w wojnę
na wschodzie kraju. Ukraina znalazła się na stopie wojennej, a pan
Nalyvaichenko zaapelował do CIA o napowietrzne obrazy i inne dane
wywiadowcze, aby pomóc w obronie swojego terytorium.

W obliczu eskalacji przemocy nieoznakowany samolot rządowy USA wylądował
na lotnisku w Kijowie, przewożąc Johna O. Brennana, ówczesnego dyrektora
CIA, który powiedział Nalyvaichenko, że CIA jest zainteresowana
rozwijaniem relacji, ale tylko w tempie, które według amerykańskich i
ukraińskich urzędników jest dla agencji wygodne.

Dla CIA niewiadomą było to, jak długo pan Nalyvaichenko i prozachodni
rząd pozostaną w pobliżu. CIA już wcześniej sparzyła się na Ukrainie.
Po rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 r. Ukraina uzyskała
niepodległość, a następnie znalazła się pomiędzy konkurującymi ze sobą
siłami politycznymi: tymi, które chciały pozostać blisko Moskwy i tymi,
które chciały sprzymierzyć się z Zachodem. Podczas poprzedniej kadencji
na stanowisku szefa szpiegów, pan Nalyvaichenko rozpoczął podobną
współpracę z CIA, która została rozwiązana, gdy kraj zwrócił się z
powrotem w stronę Rosji.

Teraz pan Brennan wyjaśnił, że aby odblokować pomoc CIA, Ukraińcy
musieli udowodnić, że mogą dostarczyć Amerykanom wartościowych
informacji wywiadowczych. Musieli także oczyścić się z rosyjskich
szpiegów; krajowa agencja szpiegowska, S.B.U., była nimi przepełniona.
(Przykład: Rosjanie szybko dowiedzieli się o rzekomo tajnej wizycie pana
Brennana. Kremlowska propaganda opublikowała przerobione zdjęcie
dyrektora CIA w peruce klauna i makijażu). Pan Brennan wrócił do
Waszyngtonu, gdzie doradcy prezydenta Baracka Obamy byli głęboko
zaniepokojeni prowokowaniem Moskwy. Biały Dom opracował tajne zasady,
które rozwścieczyły Ukraińców i które niektórzy wewnątrz CIA uważali za
kajdanki. Zasady te zabraniały agencjom wywiadowczym udzielania Ukrainie
jakiegokolwiek wsparcia, co do którego można było "racjonalnie
oczekiwać", że może mieć śmiertelne konsekwencje.

Rezultatem było delikatne balansowanie. CIA miała wzmocnić ukraińskie
agencje wywiadowcze bez prowokowania Rosjan. Czerwone linie nigdy nie
były dokładnie jasne, co powodowało ciągłe napięcia w partnerstwie.

W Kijowie Nalyvaichenko wybrał długoletniego współpracownika, generała
Kondratiuka, na szefa kontrwywiadu i stworzyli nową jednostkę
paramilitarną, która została rozmieszczona za liniami wroga w celu
prowadzenia operacji i gromadzenia danych wywiadowczych, których CIA lub
MI6 nie chciały im dostarczyć. Jednostka ta, znana jako Piąta Dyrekcja,
była wypełniona oficerami urodzonymi po uzyskaniu przez Ukrainę
niepodległości. "Nie mieli żadnego związku z Rosją" - powiedział generał
Kondratiuk. "Nie wiedzieli nawet, czym był Związek Radziecki".
Tego lata, samolot Malaysia Airlines Flight 17, lecący z Amsterdamu do
Kuala Lumpur, eksplodował w powietrzu i rozbił się we wschodniej
Ukrainie, zabijając prawie 300 pasażerów i załogę. W ciągu kilku godzin
od katastrofy Piąta Dyrekcja opracowała przechwycone rozmowy
telefoniczne i inne dane wywiadowcze, które szybko obarczyły
odpowiedzialnością wspieranych przez Rosję separatystów.

CIA była pod wrażeniem i podjęła pierwsze znaczące zobowiązanie,
dostarczając bezpieczny sprzęt komunikacyjny i specjalistyczne szkolenia
członkom Piątej Dyrekcji i dwóch innych elitarnych jednostek.
"Ukraińcy chcieli ryby, a my, z powodów politycznych, nie mogliśmy im
jej dostarczyć" - powiedział były amerykański urzędnik, odnosząc się do
danych wywiadowczych, które mogłyby pomóc im w walce z Rosjanami."Ale z
przyjemnością nauczyliśmy ich łowić ryby i dostarczyliśmy sprzęt do
wędkarstwa muchowego". Sekretny Święty Mikołaj.
Latem 2015 roku prezydent Ukrainy, Petro Poroszenko, wstrząsnął krajową
służbą i zainstalował sojusznika, który zastąpił pana Nalyvaichenko,
zaufanego partnera CIA. Ale zmiana ta stworzyła okazję gdzie indziej.
W wyniku przetasowań generał Kondratiuk został mianowany szefem krajowej
agencji wywiadu wojskowego, znanej jako HUR, w której wiele lat
wcześniej rozpoczął swoją karierę. Byłby to wczesny przykład tego, jak
powiązania osobiste, bardziej niż zmiany polityczne, pogłębiłyby
zaangażowanie CIA na Ukrainie.

W przeciwieństwie do agencji krajowej, HUR miał uprawnienia do zbierania
danych wywiadowczych poza granicami kraju, w tym w Rosji. Amerykanie nie
widzieli jednak większego sensu w kultywowaniu tej agencji, ponieważ nie
dostarczała ona żadnych wartościowych informacji wywiadowczych na temat
Rosjan - a także dlatego, że była postrzegana jako bastion rosyjskich
sympatyków. Próbując zbudować zaufanie, generał Kondratiuk zorganizował
spotkanie ze swoim amerykańskim odpowiednikiem w Agencji Wywiadu
Obronnego i przekazał stos tajnych rosyjskich dokumentów. Ale wyżsi
urzędnicy D.I.A. byli podejrzliwi i zniechęcali do budowania bliższych
więzi. Generał musiał znaleźć bardziej chętnego partnera.Kilka miesięcy
wcześniej, będąc jeszcze w krajowej agencji, generał Kondratiuk
odwiedził kwaterę główną CIA w Langley, Va. Podczas tych spotkań poznał
oficera CIA o wesołym usposobieniu i krzaczastej brodzie, który został
wybrany na następnego szefa stacji w Kijowie. Po długim dniu spotkań CIA
zabrało generała Kondratiuka na mecz hokejowy Washington Capitals, gdzie
wraz z przybyłym szefem stacji siedzieli w luksusowej loży i głośno
wygwizdywali Alexa Ovechkina, gwiazdę drużyny z Rosji.

Szef stacji jeszcze nie przybył, gdy generał Kondratiuk przekazał CIA
tajne dokumenty dotyczące rosyjskiej marynarki wojennej. "Jest tego
więcej", obiecał, a dokumenty zostały wysłane do analityków w Langley.

Analitycy stwierdzili, że dokumenty są autentyczne, a po przybyciu szefa
stacji do Kijowa, CIA stała się głównym partnerem generała Kondratiuka.

Generał Kondratiuk wiedział, że potrzebuje CIA do wzmocnienia własnej
agencji. CIA uważało, że generał może również pomóc Langley. Agencja
miała trudności z rekrutacją szpiegów w Rosji, ponieważ jej oficerowie
byli pod ścisłą obserwacją. "Dla Rosjanina pozwolenie sobie na
zwerbowanie przez Amerykanina jest absolutną, ostateczną zdradą" -
powiedział generał Kondratiuk. "Ale dla Rosjanina zwerbowanego przez
Ukraińca, to tylko przyjaciele rozmawiający przy piwie".

Nowy szef stacji zaczął regularnie odwiedzać generała Kondratiuka,
którego biuro było udekorowane akwarium, w którym żółte i niebieskie
ryby - narodowe barwy Ukrainy - pływały

wokół modelu zatopionej rosyjskiej łodzi podwodnej. Obaj mężczyźni stali
się sobie bliscy, co wpłynęło na relacje między obiema agencjami, a
Ukraińcy nadali nowemu szefowi

stacji czuły przydomek: Święty Mikołaj.

W styczniu 2016 roku generał Kondratiuk poleciał do Waszyngtonu na
spotkanie w Scattergood, posiadłości na terenie kampusu CIA w Wirginii,

gdzie agencja często organizuje przyjęcia dla dygnitarzy. Agencja
zgodziła się pomóc w modernizacji HUR i poprawić jego zdolność do
przechwytywania rosyjskiej komunikacji

wojskowej. W zamian generał Kondratiuk zgodził się udostępnić Amerykanom
wszystkie surowe dane wywiadowcze.

Teraz partnerstwo stało się realne.

Operacja Złota Rybka
Wąska droga prowadząca do tajnej bazy jest dziś otoczona polami
minowymi, wysianymi jako linia obrony w tygodniach po rosyjskiej
inwazji. Rosyjskie rakiety,

które uderzyły w bazę, pozornie ją zamknęły, ale zaledwie kilka tygodni
później Ukraińcy powrócili.

Dzięki pieniądzom i sprzętowi dostarczonemu przez CIA, załogi pod
dowództwem

generała Dvoretskiy'ego rozpoczęły odbudowę, ale pod ziemią. Aby uniknąć
wykrycia, pracowali tylko w nocy i kiedy rosyjskie satelity szpiegowskie
nie znajdowały się nad głową.

Robotnicy parkowali też swoje samochody w pewnej odległości od placu budowy.

W bunkrze generał Dvoretskiy wskazał na sprzęt komunikacyjny i duże
serwery komputerowe, z których

część została sfinansowana przez CIA. Powiedział, że jego zespoły
wykorzystywały bazę do włamywania się do bezpiecznych sieci
komunikacyjnych rosyjskiego wojska.

"To jest coś, co

włamuje się do satelitów i dekoduje tajne rozmowy" - powiedział generał
Dvoretskiy dziennikarzowi Timesa podczas wycieczki, dodając, że
włamywali się również do satelitów

szpiegowskich z Chin i Białorusi.

Inny oficer umieścił na stole dwie niedawno wyprodukowane mapy, jako
dowód na to, jak Ukraina śledzi rosyjską aktywność na całym świecie.

Pierwsza z nich pokazywała trasy rosyjskich satelitów szpiegowskich nad
centralną Ukrainą. Druga pokazywała, jak rosyjskie satelity szpiegowskie
przelatują nad strategicznymi

instalacjami wojskowymi - w tym nad obiektem z bronią jądrową - we
wschodnich i środkowych Stanach Zjednoczonych.

CIA zaczęła wysyłać sprzęt w 2016 roku, po kluczowym spotkaniu w
Scattergood, powiedział generał Dvoretskiy, dostarczając szyfrowane
radia i urządzenia do przechwytywania tajnej

komunikacji wroga.

Poza bazą, CIA nadzorowała również program szkoleniowy, przeprowadzony w
dwóch europejskich miastach, mający na celu nauczenie ukraińskich
oficerów wywiadu,

jak przekonująco przyjmować fałszywe personalia i wykradać tajemnice w
Rosji i innych krajach, które są biegłe w wykrywaniu szpiegów. Program
nosił nazwę Operacja Złota Rybka,

która wywodzi się z dowcipu o rosyjskojęzycznej złotej rybce, która
oferuje dwóm Estończykom życzenia w zamian za swoją wolność.

Dowcip polegał na tym, że jeden z Estończyków

uderzył rybkę w głowę kamieniem, wyjaśniając, że nie można ufać niczemu,
co mówi po rosyjsku.

Oficerowie operacji Goldfish zostali wkrótce rozmieszczeni w 12 nowo
wybudowanych

bazach operacyjnych wzdłuż granicy z Rosją. Z każdej bazy, jak
powiedział generał Kondratiuk, ukraińscy oficerowie prowadzili sieci
agentów, którzy zbierali informacje

wywiadowcze wewnątrz Rosji.

Oficerowie CIA zainstalowali sprzęt w bazach, aby pomóc w gromadzeniu
danych wywiadowczych, a także zidentyfikowali najbardziej wykwalifikowanych

ukraińskich absolwentów programu Operation Goldfish, współpracując z
nimi w celu dotarcia do potencjalnych rosyjskich źródeł. Absolwenci ci
szkolili następnie uśpionych agentów

na terytorium Ukrainy, którzy mieli rozpocząć operacje partyzanckie w
przypadku okupacji.

CIA może często potrzebować lat, aby zbudować wystarczające zaufanie do
zagranicznej agencji, aby rozpocząć wspólne operacje. W przypadku
Ukraińców zajęło to mniej niż sześć

miesięcy. Nowe partnerstwo zaczęło produkować tak dużo surowych danych
wywiadowczych na temat Rosji, że musiały one zostać wysłane do Langley w
celu przetworzenia.

Ale CIA miała

czerwone linie. Nie chciała pomagać Ukraińcom w prowadzeniu ofensywnych,
śmiercionośnych operacji.

"Dokonaliśmy rozróżnienia między operacjami zbierania danych
wywiadowczych a

rzeczami, które się rozwijają" - powiedział były wysoki rangą urzędnik
amerykański.

"To jest nasz kraj

Było to rozróżnienie, które przeszkadzało Ukraińcom.

Po pierwsze, generał Kondratiuk był zirytowany, gdy Amerykanie odmówili
dostarczenia zdjęć satelitarnych z wnętrza Rosji.

Wkrótce potem poprosił CIA o pomoc w zaplanowaniu tajnej misji wysłania
komandosów HUR do Rosji w celu podłożenia ładunków wybuchowych w
składach pociągów używanych przez

rosyjskie wojsko. Gdyby rosyjskie wojsko chciało zająć więcej
ukraińskiego terytorium, Ukraińcy mogliby zdetonować ładunki wybuchowe,
aby spowolnić rosyjskie natarcie.

Kiedy szef

stacji poinformował swoich przełożonych, ci "stracili rozum", jak to
ujął jeden z byłych urzędników. Pan Brennan, dyrektor CIA, zadzwonił do
generała Kondratiuka, aby upewnić

się, że misja została odwołana, a Ukraina przestrzegała czerwonych linii
zabraniających śmiercionośnych operacji.

Generał Kondratiuk odwołał misję, ale wyciągnął też inną lekcję.

"Idąc dalej, pracowaliśmy nad tym, by nie rozmawiać o tych sprawach z
waszymi ludźmi" - powiedział.

Późnym latem tego roku ukraińscy szpiedzy odkryli, że siły rosyjskie

rozmieszczają śmigłowce szturmowe na lotnisku na okupowanym przez Rosję
Półwyspie Krymskim, prawdopodobnie w celu przeprowadzenia ataku z
zaskoczenia.

Generał Kondratiuk

zdecydował się wysłać zespół na Krym, by podłożył na lotnisku ładunki
wybuchowe, które mogłyby zostać zdetonowane, gdyby Rosja ruszyła do ataku.

Tym razem nie poprosił CIA o pozwolenie. Zwrócił się do Jednostki 2245,
oddziału komandosów, który otrzymał specjalistyczne szkolenie wojskowe
od elitarnej grupy paramilitarnej

CIA, znanej jako Departament Naziemny. Celem szkolenia było nauczenie
technik obronnych, ale oficerowie CIA zrozumieli, że bez ich wiedzy
Ukraińcy mogliby wykorzystać te same

techniki w ofensywnych, śmiercionośnych operacjach.

Na palcach wokół Trumpa

Wybór Trumpa w listopadzie 2016 r. postawił Ukraińców i ich partnerów z
CIA na krawędzi.

Trump chwalił Putina i odrzucał rolę Rosji w ingerencji w wybory. Był
podejrzliwy wobec

Ukrainy, a później próbował naciskać na jej prezydenta, Wołodymyra
Zełenskiego, by przeprowadził śledztwo w sprawie jego demokratycznego
rywala, pana Bidena, co doprowadziło do

pierwszego impeachmentu Trumpa.

Jednak niezależnie od tego, co Trump mówił i robił, jego administracja
często podążała w innym kierunku. Wynika to z faktu, że Trump umieścił

rosyjskich jastrzębi na kluczowych stanowiskach, w tym Mike'a Pompeo
jako dyrektora CIA i Johna Boltona jako doradcę ds. bezpieczeństwa
narodowego. Odwiedzili oni Kijów, aby

podkreślić swoje pełne poparcie dla tajnego partnerstwa, które
rozszerzyło się o bardziej wyspecjalizowane programy szkoleniowe i
budowę dodatkowych tajnych baz.

Baza w lesie

powiększyła się o nowe centrum dowodzenia i koszary, a liczba
ukraińskich oficerów wywiadu wzrosła z 80 do 800. Zapobieganie
ingerencji Rosji w przyszłe wybory w USA było

głównym priorytetem CIA w tym okresie, a ukraińscy i amerykańscy
oficerowie wywiadu połączyli siły, aby zbadać systemy komputerowe
rosyjskich agencji wywiadowczych w celu

zidentyfikowania agentów próbujących manipulować wyborcami.

W jednej ze wspólnych operacji zespół HUR nakłonił oficera rosyjskiego
wywiadu wojskowego do dostarczenia informacji, które pozwoliły CIA
połączyć rosyjski rząd z tak zwaną

grupą hakerską Fancy Bear, która była powiązana z ingerencją w wybory w
wielu krajach.

Generał Budanov, którego Zełenski wybrał na szefa HUR w 2020 roku,
powiedział o

partnerstwie: "To tylko się wzmocniło. Systematycznie się rozwijało.
Współpraca rozszerzyła się na dodatkowe sfery i przybrała większą skalę".

Relacja ta była tak udana, że CIA

chciała ją powtórzyć z innymi europejskimi służbami wywiadowczymi, które
wspólnie koncentrowały się na zwalczaniu Rosji.

Szef Russia House, departamentu CIA nadzorującego

operacje przeciwko Rosji, zorganizował tajne spotkanie w Hadze.
Przedstawiciele CIA, brytyjskiego MI6, HUR, holenderskich służb
(krytycznego sojusznika wywiadowczego) i innych

agencji zgodzili się rozpocząć gromadzenie większej ilości danych
wywiadowczych na temat Rosji.

Rezultatem była tajna koalicja przeciwko Rosji - a Ukraińcy byli jej
ważnymi

członkami.

Marsz ku wojnie

W marcu 2021 r. rosyjskie wojsko zaczęło gromadzić wojska wzdłuż granicy
z Ukrainą. W miarę upływu miesięcy, gdy coraz więcej wojsk okrążało
kraj, pojawiło się pytanie, czy

Putin udaje, czy przygotowuje się do wojny.

W listopadzie i w kolejnych tygodniach CIA i MI6 przekazały swoim
ukraińskim partnerom jednolity komunikat: Rosja przygotowywała się

do inwazji na pełną skalę, aby zdekapitować rząd i zainstalować w
Kijowie marionetkę, która będzie wykonywać polecenia Kremla.

Według amerykańskich urzędników, amerykańskie i

brytyjskie agencje wywiadowcze miały przechwycone informacje, do których
ukraińskie agencje wywiadowcze nie miały dostępu. Nowe dane wywiadowcze
wymieniały nazwiska ukraińskich

urzędników, których Rosjanie planowali zabić lub schwytać, a także
Ukraińców, których Kreml miał nadzieję zainstalować u władzy.
Prezydent Zełenski i niektórzy z jego czołowych doradców wydawali się
nieprzekonani, nawet po tym, jak pan Burns, dyrektor CIA, pospieszył do
Kijowa w styczniu 2022 roku, aby

ich poinformować.

Gdy zbliżała się rosyjska inwazja, oficerowie CIA i MI6 odbyli ostatnie
wizyty w Kijowie ze swoimi ukraińskimi kolegami. Jeden z oficerów MI6
rozpłakał się

przed Ukraińcami z obawy, że Rosjanie ich zabiją.

Za namową pana Burnsa niewielka grupa oficerów CIA została wyłączona z
szerszej ewakuacji USA i została przeniesiona do

kompleksu hotelowego w zachodniej Ukrainie. Nie chcieli opuszczać swoich
partnerów.

Brak ostatecznej rozgrywki
Po tym, jak Putin rozpoczął inwazję 24 lutego 2022 r., oficerowie

CIA w hotelu byli jedyną obecnością rządu USA na miejscu. Każdego dnia w
hotelu spotykali się ze swoimi ukraińskimi kontaktami, aby przekazywać
informacje. Stare kajdanki

zostały zdjęte, a Biały Dom Bidena upoważnił agencje szpiegowskie do
zapewnienia wsparcia wywiadowczego dla śmiercionośnych operacji
przeciwko siłom rosyjskim na ukraińskiej

ziemi.

Często briefingi CIA zawierały szokująco szczegółowe informacje.

3 marca 2022 roku - ósmego dnia wojny - zespół CIA przedstawił dokładny
przegląd rosyjskich planów na nadchodzące

dwa tygodnie. Tego samego dnia Rosjanie otworzą korytarz humanitarny z
oblężonego miasta Mariupol, a następnie otworzą ogień do Ukraińców,
którzy z niego skorzystają.

Według CIA

Rosjanie planowali okrążyć strategiczne miasto portowe Odessa, ale burza
opóźniła atak i Rosjanie nigdy nie zajęli miasta. Następnie, 10 marca,
Rosjanie zamierzali zbombardować

sześć ukraińskich miast i wprowadzili już współrzędne do pocisków
manewrujących dla tych ataków.

Rosjanie próbowali również zamordować najwyższych ukraińskich
urzędników, w tym

pana Zełenskiego. Według wysokiego rangą ukraińskiego urzędnika, w co
najmniej jednym przypadku CIA podzieliło się danymi wywiadowczymi z
ukraińską agencją wewnętrzną, która

pomogła przerwać spisek przeciwko prezydentowi.

Kiedy rosyjski atak na Kijów utknął w martwym punkcie, szef CIA cieszył
się i powiedział swoim ukraińskim odpowiednikom, że

"uderzyli Rosjan w twarz", według ukraińskiego oficera, który był w pokoju.
W ciągu kilku tygodni CIA powróciło do Kijowa, a agencja wysłała
dziesiątki nowych funkcjonariuszy, aby pomóc Ukraińcom. Wysoki rangą
urzędnik amerykański powiedział o znacznej

obecności CIA: "Czy pociągają za spusty? Nie. Czy pomagają w namierzaniu
celów? Oczywiście".

Niektórzy oficerowie CIA zostali rozmieszczeni w ukraińskich bazach.
Przeglądali

listy potencjalnych rosyjskich celów, które Ukraińcy przygotowywali do
ataku, porównując informacje posiadane przez Ukraińców z danymi
wywiadowczymi USA, aby upewnić się, że są

one dokładne.

Przed inwazją, CIA i MI6 szkoliły swoich ukraińskich odpowiedników w
zakresie rekrutacji źródeł oraz budowania tajnych i partyzanckich sieci.
Według generała

Kondratiuka, w południowym regionie Chersonia, który został zajęty przez
Rosję w pierwszych tygodniach wojny, te siatki partyzanckie zaczęły
działać, zabijając lokalnych

kolaborantów i pomagając siłom ukraińskim w atakowaniu rosyjskich pozycji.

W lipcu 2022 roku ukraińscy szpiedzy zauważyli rosyjskie konwoje
przygotowujące się do przekroczenia strategicznego mostu na Dnieprze i
powiadomili MI6. Brytyjscy i amerykańscy

oficerowie wywiadu szybko zweryfikowali ukraińskie dane wywiadowcze,
wykorzystując zdjęcia satelitarne w czasie rzeczywistym. MI6 przekazało
potwierdzenie, a ukraińskie wojsko

otworzyło ogień rakietowy, niszcząc konwoje.

W podziemnym bunkrze generał Dvoretskiy powiedział, że niemiecki system
przeciwlotniczy broni teraz przed rosyjskimi atakami. System

filtracji powietrza chroni przed bronią chemiczną, a w przypadku awarii
sieci energetycznej dostępny jest dedykowany system zasilania.

Pytanie, które niektórzy ukraińscy

oficerowie wywiadu zadają teraz swoim amerykańskim odpowiednikom - gdy
Republikanie w Izbie rozważają, czy odciąć miliardy dolarów pomocy -
brzmi: czy CIA ich opuści. "Tak stało

się wcześniej w Afganistanie, a teraz stanie się na Ukrainie" -
powiedział wysoki rangą ukraiński oficer.

Odnosząc się do wizyty pana Burnsa w Kijowie w zeszłym tygodniu,

urzędnik CIA powiedział: "Przez wiele lat wykazywaliśmy wyraźne
zaangażowanie na rzecz Ukrainy, a ta wizyta była kolejnym silnym
sygnałem, że zaangażowanie USA będzie

kontynuowane".

CIA i HUR zbudowały dwie inne tajne bazy do przechwytywania rosyjskiej
komunikacji, a w połączeniu z 12 wysuniętymi bazami operacyjnymi, które
według generała Kondratiuka nadal

działają, HUR gromadzi i produkuje więcej danych wywiadowczych niż
kiedykolwiek w czasie wojny - z których dużą częścią dzieli się z CIA.

"Takich informacji nie można uzyskać

nigdzie indziej - z wyjątkiem tutaj i teraz" - powiedział generał
Dvoretskiy.