Gdy jakiś kraj – społeczeństwo, cywilizacja – legalizuje eutanazję, traci
w moich oczach jakiekolwiek prawo do szacunku. Wolno nam wtedy, a nawet
powinniśmy ten kraj zniszczyć. Po to, aby mogło nastać coś innego – inny
kraj, inne społeczeństwo, inna cywilizacja – pisze Michel HOUELLEBECQ

Założenie numer jeden: nikt nie chce umierać. Gdy mamy wybierać między
życiem umniejszonym a brakiem życia w ogóle, zasadniczo wybieramy to
pierwsze. Zawsze bowiem istnieją jakieś małe radości. A zresztą, czy życie
nie jest, niemal z definicji, procesem umniejszania? I czy są jakieś inne
radości w życiu niż właśnie te małe (temat zasługuje na zgłębienie)?

Założenie numer dwa: nikt nie chce cierpieć. Chodzi mi o cierpienie
fizyczne, bo cierpienie moralne ma swoje uroki i można z niego wręcz
uczynić materię estetyczną (z czego skrzętnie nieraz korzystałem).
Cierpienie fizyczne nie jest niczym innym jak piekłem w czystej postaci,
to coś bezsensownego, z czego nie da się wyciągnąć żadnej lekcji. Życie
próbowano skrótowo (i błędnie) opisywać jako poszukiwanie przyjemności.
Jest ono jednak dużo bardziej ucieczką przed cierpieniem niż czymkolwiek
innym i niemal każdy człowiek postawiony przed alternatywą: cierpienie nie
do zniesienia bądź śmierć, wybierze śmierć.

Założenie numer trzy, najważniejsze: cierpienie fizyczne można
wyeliminować. Początek XIX wieku to odkrycie morfiny. Na jej bazie
powstało bardzo wiele leków, stosowanych do dziś. Koniec XIX wieku to
ponowne odkrycie hipnozy. Ta niestety jest we Francji mało stosowana.

Pomijanie tych faktów skutkuje przerażającymi sondażami: 96 proc.
ankietowanych, jeśli czegoś nie przekręcam, popiera eutanazję! 96 proc.
ludzi, gdy słyszy pytanie o eutanazję, tak naprawdę rozumie: „Czy chcesz
przeżyć resztę życia w nieopisanych cierpieniach, czy wolisz może, aby
przyspieszono twoją śmierć?”. Wychodzi więc na to, że tylko 4 proc. ludzi
słyszało o morfinie i hipnozie. To całkiem prawdopodobne.

Nie skorzystam z okazji i nie zamienię mojego tekstu w apel o
depenalizację wszystkich narkotyków (a nie tylko narkotyków „miękkich”).
To zupełnie odrębny temat, pozwolę sobie jedynie odesłać czytelników do
niesłychanie mądrych wypowiedzi wspaniałego Patricka Eudeline’a.

Zwolennicy eutanazji upajają się pojęciami, których znaczenie
wypaczają do tego stopnia, że nie powinni mieć prawa się nimi posługiwać.
Gdy mówią o „współczuciu”, kłamstwo jest namacalne. Gdy powołują się na
„godność”, jest to już bardziej podstępne. Mocno oddaliliśmy się od
Kantowskiej definicji godności, z wolna zastępując byt moralny (negując
wręcz jego istnienie) bytem fizycznym, zastępując właściwą człowiekowi
zdolność działania podporządkowaną imperatywowi moralnemu – bardziej
zwierzęcą i trywialną koncepcją „stanu zdrowia”, która stała się czymś w
rodzaju warunku możliwości godności ludzkiej czy wręcz jej jedynym i
prawdziwym sensem.

Jeśli tak, to moje życie nie było jakoś szczególnie naznaczone godnością.
I nie zanosi się na to, aby ten stan uległ poprawie. Wcześniej czy później
wyjdą mi włosy i wypadną zęby, a moje płuca porwą się na strzępy. Stanę
się impotentem, w ogóle niewiele będę mógł robić, być może moje zwieracze
odmówią mi posłuszeństwa, a na dodatek oślepnę. Gdy osiągnę już stadium
fizycznej degradacji, zapewne powiem sobie (będąc szczęśliwym, że nie
usłyszę tego od innych), że nie mam już żadnej godności.

No i co z tego? Jeśli to ma być godnością, to równie dobrze możemy żyć bez
niej, możemy się bez niej obejść. Natomiast wszyscy odczuwamy, w różnym
stopniu, pragnienie bycia potrzebnymi, kochanymi, szanowanymi lub wręcz –
to w moim przypadku może być prawdą – podziwianymi. Oczywiście także i to
możemy stracić, wiele na to nie poradzimy, bo tu determinującą rolę
odgrywa drugi człowiek. Jestem w stanie wyobrazić sobie, że poproszę o
skrócenie mi życia tylko po to, by usłyszeć: „Ależ nie, ależ nie, zostań z
nami”. Byłoby to zupełnie w moim stylu. Co więcej, bezwstydnie się do tego
przyznaję. Konkluzja – boję się jej – może być tylko jedna: jestem
osobnikiem kompletnie pozbawionym jakiejkolwiek godności.

W tym kicie, który zwykło nam się wciskać we Francji, powraca
twierdzenie, że jesteśmy „zapóźnieni” względem innych krajów. Uzasadnienie
projektu ustawy, który ma wkrótce trafić pod obrady parlamentu, jest w tej
kwestii komiczne: szukając krajów, wobec których Francja jest
„zapóźniona”, znaleziono jedynie Belgię, Holandię i Luksemburg. Szczerze,
nie robi to na mnie większego wrażenia.

W dalszym wywodzie uzasadnienie przemienia się w zbiór cytatów z Anne
Bert, określanych jako „niesłychanie mocne”, ale które u mnie miały ten
nieprzewidziany skutek, że wzbudziły podejrzenia. Kiedy twierdzi ona, że:
„Eutanazja nie jest tożsama z eugeniką”, trudno nie skwitować, że ci sami
ludzie byli zwolennikami i jednej, i drugiej, od „boskiego” Platona po
nazistów. Gdy mówi, że: „Belgijska ustawa o eutanazji nie sprzyjała
przejmowaniu majątków”, zapala mi się czerwona lampka, bo przyznaję, że o
tym wcześniej nie pomyślałem…

Uzasadnienie cytuje jeszcze mocniejsze słowa, jakoby eutanazja „nie była
rozwiązaniem o charakterze ekonomicznym”. Tymczasem takie odrażające
argumenty można już było wcześniej usłyszeć z ust niektórych
„ekonomistów”, jeśli ten termin ma jeszcze jakieś znaczenie. Jacques
Attali w jednej z dawniejszych książek długo przecież rozwodził się nad
kosztami, które musi ponosić wspólnota, próbując utrzymać przy życiu osoby
najstarsze. Nie powinno nas dziwić, że niedawno w podobnym tonie
wypowiadał się Alain Minc. Attali to taka głupsza wersja Minca (nie
wspomnę już o pajacu i błaźnie François de Closets, który jedynie małpuje
tamtych dwóch).

Katolicy będą stawiać opór najlepiej, jak potrafią, ale – przykro to
stwierdzić – wiemy już z doświadczenia, że wcześniej czy później
przegrają. Muzułmanie i Żydzi mają w tej sprawie – jak i w wielu innych
kwestiach związanych z nową obyczajowością – podobne zdanie jak katolicy,
co media skrzętnie próbują ukrywać. Nie mam złudzeń, że wszystkie te
wyznania w końcu ustąpią, że poddadzą się jarzmu „prawa Republiki”. Ich
kapłani, rabini i imamowie będą asystować osobom mającym być poddanymi
eutanazji, zapewniając je, że to ziemskie życie jest takie sobie, ale że
jutro będzie lepsze i że nawet jeśli ludzie ich opuszczą, Bóg się o nich
zatroszczy. Powiedzmy…

Z buddyjskiego punktu widzenia sytuacja wygląda dużo gorzej. Dla
konsekwentnego czytelnika Tybetańskiej Księgi Umarłych agonia jest
szczególnie istotnym momentem życia człowieka, ponieważ daje mu ostatnią
szansę, nawet w przypadku nieprzychylnej karmy, aby uwolnił się od
sansary, wyrwał się z nieustającego kołowrotu kolejnych wcieleń. Każde
przedwczesne przerwanie agonii jest czynem jawnie kryminalnym. Na nasze
nieszczęście buddyści nie angażują się zbytnio w debatę publiczną.

Pozostają więc lekarze. Nie pokładałem w nich jak dotąd większych nadziei,
może dlatego, że mało ich znałem. Ale teraz widzę, że niektórzy z nich
stawiają opór, kategorycznie odmawiając uśmiercania swoich pacjentów. Być
może to oni będą ostatnią zaporą. Nie wiem, skąd bierze się u nich ta
odwaga, ale zapewne jakąś rolę odgrywa wierność słowom przysięgi
Hipokratesa: „Nikomu, nawet na żądanie, nie podam śmiercionośnej trucizny,
ani nikomu nie będę jej doradzał…”. To wielce prawdopodobne. Publiczne
wypowiadanie tej przysięgi musiało być mocnym przeżyciem. W każdym razie
ich walka jest piękna, nawet jeśli można odnieść wrażenie, że jest to
tylko „walka o honor”. Zresztą, honor cywilizacji to wcale nie tak mało… W
grę wchodzi jednak coś poważniejszego: na płaszczyźnie antropologicznej
chodzi o kwestię życia lub śmierci.

Postaram się wyrazić to bardzo precyzyjnie: gdy jakiś kraj –
społeczeństwo, cywilizacja – legalizuje eutanazję, traci w moich oczach
jakiekolwiek prawo do szacunku. Wolno nam wtedy, a nawet powinniśmy ten
kraj zniszczyć. Po to, aby mogło nastać coś innego – inny kraj, inne
społeczeństwo, inna cywilizacja.

Michel Houellebecq
© Michel Houellebecq, „Le Figaro”, 6 kwietnia 2021 r. Tekst ukazał się w
nr 29 miesięcznika opinii „Wszystko Co Najważniejsze”

andal <andal@andal.org> pisze:
> Gdy jakiś kraj – społeczeństwo, cywilizacja – legalizuje eutanazję, traci
> w moich oczach jakiekolwiek prawo do szacunku. Wolno nam wtedy, a nawet
> powinniśmy ten kraj zniszczyć. Po to, aby mogło nastać coś innego – inny
> kraj, inne społeczeństwo, inna cywilizacja – pisze Michel HOUELLEBECQ
>
> Założenie numer jeden: nikt nie chce umierać. Gdy mamy wybierać między
> życiem umniejszonym a brakiem życia w ogóle, zasadniczo wybieramy to
> pierwsze. Zawsze bowiem istnieją jakieś małe radości. A zresztą, czy życie
> nie jest, niemal z definicji, procesem umniejszania? I czy są jakieś inne
> radości w życiu niż właśnie te małe (temat zasługuje na zgłębienie)?
>
> Założenie numer dwa: nikt nie chce cierpieć. Chodzi mi o cierpienie
> fizyczne, bo cierpienie moralne ma swoje uroki i można z niego wręcz
> uczynić materię estetyczną (z czego skrzętnie nieraz korzystałem).
> Cierpienie fizyczne nie jest niczym innym jak piekłem w czystej postaci,
> to coś bezsensownego, z czego nie da się wyciągnąć żadnej lekcji. Życie
> próbowano skrótowo (i błędnie) opisywać jako poszukiwanie przyjemności.
> Jest ono jednak dużo bardziej ucieczką przed cierpieniem niż czymkolwiek
> innym i niemal każdy człowiek postawiony przed alternatywą: cierpienie nie
> do zniesienia bądź śmierć, wybierze śmierć.
>
> Założenie numer trzy, najważniejsze: cierpienie fizyczne można
> wyeliminować. Początek XIX wieku to odkrycie morfiny. Na jej bazie
> powstało bardzo wiele leków, stosowanych do dziś. Koniec XIX wieku to
> ponowne odkrycie hipnozy. Ta niestety jest we Francji mało stosowana.
>
> Pomijanie tych faktów skutkuje przerażającymi sondażami: 96 proc.
> ankietowanych, jeśli czegoś nie przekręcam, popiera eutanazję! 96 proc.
> ludzi, gdy słyszy pytanie o eutanazję, tak naprawdę rozumie: „Czy chcesz
> przeżyć resztę życia w nieopisanych cierpieniach, czy wolisz może, aby
> przyspieszono twoją śmierć?”. Wychodzi więc na to, że tylko 4 proc. ludzi
> słyszało o morfinie i hipnozie. To całkiem prawdopodobne.
>
> Nie skorzystam z okazji i nie zamienię mojego tekstu w apel o
> depenalizację wszystkich narkotyków (a nie tylko narkotyków „miękkich”).
> To zupełnie odrębny temat, pozwolę sobie jedynie odesłać czytelników do
> niesłychanie mądrych wypowiedzi wspaniałego Patricka Eudeline’a.
>
> Zwolennicy eutanazji upajają się pojęciami, których znaczenie
> wypaczają do tego stopnia, że nie powinni mieć prawa się nimi posługiwać.
> Gdy mówią o „współczuciu”, kłamstwo jest namacalne. Gdy powołują się na
> „godność”, jest to już bardziej podstępne. Mocno oddaliliśmy się od
> Kantowskiej definicji godności, z wolna zastępując byt moralny (negując
> wręcz jego istnienie) bytem fizycznym, zastępując właściwą człowiekowi
> zdolność działania podporządkowaną imperatywowi moralnemu – bardziej
> zwierzęcą i trywialną koncepcją „stanu zdrowia”, która stała się czymś w
> rodzaju warunku możliwości godności ludzkiej czy wręcz jej jedynym i
> prawdziwym sensem.
>
> Jeśli tak, to moje życie nie było jakoś szczególnie naznaczone godnością.
> I nie zanosi się na to, aby ten stan uległ poprawie. Wcześniej czy później
> wyjdą mi włosy i wypadną zęby, a moje płuca porwą się na strzępy. Stanę
> się impotentem, w ogóle niewiele będę mógł robić, być może moje zwieracze
> odmówią mi posłuszeństwa, a na dodatek oślepnę. Gdy osiągnę już stadium
> fizycznej degradacji, zapewne powiem sobie (będąc szczęśliwym, że nie
> usłyszę tego od innych), że nie mam już żadnej godności.
>
> No i co z tego? Jeśli to ma być godnością, to równie dobrze możemy żyć bez
> niej, możemy się bez niej obejść. Natomiast wszyscy odczuwamy, w różnym
> stopniu, pragnienie bycia potrzebnymi, kochanymi, szanowanymi lub wręcz –
> to w moim przypadku może być prawdą – podziwianymi. Oczywiście także i to
> możemy stracić, wiele na to nie poradzimy, bo tu determinującą rolę
> odgrywa drugi człowiek. Jestem w stanie wyobrazić sobie, że poproszę o
> skrócenie mi życia tylko po to, by usłyszeć: „Ależ nie, ależ nie, zostań z
> nami”. Byłoby to zupełnie w moim stylu. Co więcej, bezwstydnie się do tego
> przyznaję. Konkluzja – boję się jej – może być tylko jedna: jestem
> osobnikiem kompletnie pozbawionym jakiejkolwiek godności.
>
> W tym kicie, który zwykło nam się wciskać we Francji, powraca
> twierdzenie, że jesteśmy „zapóźnieni” względem innych krajów. Uzasadnienie
> projektu ustawy, który ma wkrótce trafić pod obrady parlamentu, jest w tej
> kwestii komiczne: szukając krajów, wobec których Francja jest
> „zapóźniona”, znaleziono jedynie Belgię, Holandię i Luksemburg. Szczerze,
> nie robi to na mnie większego wrażenia.
>
> W dalszym wywodzie uzasadnienie przemienia się w zbiór cytatów z Anne
> Bert, określanych jako „niesłychanie mocne”, ale które u mnie miały ten
> nieprzewidziany skutek, że wzbudziły podejrzenia. Kiedy twierdzi ona, że:
> „Eutanazja nie jest tożsama z eugeniką”, trudno nie skwitować, że ci sami
> ludzie byli zwolennikami i jednej, i drugiej, od „boskiego” Platona po
> nazistów. Gdy mówi, że: „Belgijska ustawa o eutanazji nie sprzyjała
> przejmowaniu majątków”, zapala mi się czerwona lampka, bo przyznaję, że o
> tym wcześniej nie pomyślałem…
>
> Uzasadnienie cytuje jeszcze mocniejsze słowa, jakoby eutanazja „nie była
> rozwiązaniem o charakterze ekonomicznym”. Tymczasem takie odrażające
> argumenty można już było wcześniej usłyszeć z ust niektórych
> „ekonomistów”, jeśli ten termin ma jeszcze jakieś znaczenie. Jacques
> Attali w jednej z dawniejszych książek długo przecież rozwodził się nad
> kosztami, które musi ponosić wspólnota, próbując utrzymać przy życiu osoby
> najstarsze. Nie powinno nas dziwić, że niedawno w podobnym tonie
> wypowiadał się Alain Minc. Attali to taka głupsza wersja Minca (nie
> wspomnę już o pajacu i błaźnie François de Closets, który jedynie małpuje
> tamtych dwóch).
>
> Katolicy będą stawiać opór najlepiej, jak potrafią, ale – przykro to
> stwierdzić – wiemy już z doświadczenia, że wcześniej czy później
> przegrają. Muzułmanie i Żydzi mają w tej sprawie – jak i w wielu innych
> kwestiach związanych z nową obyczajowością – podobne zdanie jak katolicy,
> co media skrzętnie próbują ukrywać. Nie mam złudzeń, że wszystkie te
> wyznania w końcu ustąpią, że poddadzą się jarzmu „prawa Republiki”. Ich
> kapłani, rabini i imamowie będą asystować osobom mającym być poddanymi
> eutanazji, zapewniając je, że to ziemskie życie jest takie sobie, ale że
> jutro będzie lepsze i że nawet jeśli ludzie ich opuszczą, Bóg się o nich
> zatroszczy. Powiedzmy…
>
> Z buddyjskiego punktu widzenia sytuacja wygląda dużo gorzej. Dla
> konsekwentnego czytelnika Tybetańskiej Księgi Umarłych agonia jest
> szczególnie istotnym momentem życia człowieka, ponieważ daje mu ostatnią
> szansę, nawet w przypadku nieprzychylnej karmy, aby uwolnił się od
> sansary, wyrwał się z nieustającego kołowrotu kolejnych wcieleń. Każde
> przedwczesne przerwanie agonii jest czynem jawnie kryminalnym. Na nasze
> nieszczęście buddyści nie angażują się zbytnio w debatę publiczną.
>
> Pozostają więc lekarze. Nie pokładałem w nich jak dotąd większych nadziei,
> może dlatego, że mało ich znałem. Ale teraz widzę, że niektórzy z nich
> stawiają opór, kategorycznie odmawiając uśmiercania swoich pacjentów. Być
> może to oni będą ostatnią zaporą. Nie wiem, skąd bierze się u nich ta
> odwaga, ale zapewne jakąś rolę odgrywa wierność słowom przysięgi
> Hipokratesa: „Nikomu, nawet na żądanie, nie podam śmiercionośnej trucizny,
> ani nikomu nie będę jej doradzał…”. To wielce prawdopodobne. Publiczne
> wypowiadanie tej przysięgi musiało być mocnym przeżyciem. W każdym razie
> ich walka jest piękna, nawet jeśli można odnieść wrażenie, że jest to
> tylko „walka o honor”. Zresztą, honor cywilizacji to wcale nie tak mało… W
> grę wchodzi jednak coś poważniejszego: na płaszczyźnie antropologicznej
> chodzi o kwestię życia lub śmierci.
>
> Postaram się wyrazić to bardzo precyzyjnie: gdy jakiś kraj –
> społeczeństwo, cywilizacja – legalizuje eutanazję, traci w moich oczach
> jakiekolwiek prawo do szacunku. Wolno nam wtedy, a nawet powinniśmy ten
> kraj zniszczyć. Po to, aby mogło nastać coś innego – inny kraj, inne
> społeczeństwo, inna cywilizacja.
>
> Michel Houellebecq
> © Michel Houellebecq, „Le Figaro”, 6 kwietnia 2021 r. Tekst ukazał się w
> nr 29 miesięcznika opinii „Wszystko Co Najważniejsze”

andal wrote:

>
> Michel Houellebecq
> © Michel Houellebecq, „Le Figaro”, 6 kwietnia 2021 r. Tekst ukazał się w
> nr 29 miesięcznika opinii „Wszystko Co Najważniejsze”

Moj ulubiony autor nie-angielsko-jezyczny! Mam wszystkie
jego ksiazki.

On Wed, 06 Mar 2024 17:08:52 +0100, A. Filip wrote:

> Postaram się wyrazić to bardzo precyzyjnie: gdy jakiś kraj –
>> społeczeństwo, cywilizacja – legalizuje eutanazję, traci w moich oczach
>> jakiekolwiek prawo do szacunku. Wolno nam wtedy, a nawet powinniśmy ten
>> kraj zniszczyć. Po to, aby mogło nastać coś innego – inny kraj, inne
>> społeczeństwo, inna cywilizacja.
>>
>> Michel Houellebecq © Michel Houellebecq, „Le Figaro”, 6 kwietnia 2021
>> r. Tekst ukazał się w nr 29 miesięcznika opinii „Wszystko Co
>> Najważniejsze”
>
> Czy jest "drobna" różnica między eutanazją jako procedurą bardzo+
> wyjątkową dopuszczalną a "zwykłą procedurą medyczną" która oszczędza
> ubezpieczycielom wielką kupą kosztów i usuwa z pola widzenia tych którym
> nie pomogą?
>
> Ja jakoś jestem przekonany że absolutne zakazy po prostu "przesuwają"
> problemy gdzie indziej i przeważnie nie są dobrym rozwiązaniem.
>
> --

to teraz przekonaj tych co zakazuja

On Wed, 6 Mar 2024 15:33:22 -0000 (UTC), andal <andal@andal.org>
wrote:

>Gdy jakiś kraj – społeczeństwo, cywilizacja – legalizuje eutanazję, traci
>w moich oczach jakiekolwiek prawo do szacunku. Wolno nam wtedy, a nawet
>powinniśmy ten kraj zniszczyć. Po to, aby mogło nastać coś innego – inny
>kraj, inne społeczeństwo, inna cywilizacja – pisze Michel HOUELLEBECQ
>
>Założenie numer jeden: nikt nie chce umierać. Gdy mamy wybierać między
>życiem umniejszonym a brakiem życia w ogóle, zasadniczo wybieramy to
>pierwsze. Zawsze bowiem istnieją jakieś małe radości. A zresztą, czy życie
>nie jest, niemal z definicji, procesem umniejszania? I czy są jakieś inne
>radości w życiu niż właśnie te małe (temat zasługuje na zgłębienie)?
>
>Założenie numer dwa: nikt nie chce cierpieć. Chodzi mi o cierpienie
>fizyczne, bo cierpienie moralne ma swoje uroki (z czego skrzętnie nieraz korzystałem).
>Cierpienie fizyczne nie jest niczym innym jak piekłem w czystej postaci,
>to coś bezsensownego, z czego nie da się wyciągnąć żadnej lekcji. Życie
>próbowano skrótowo (i błędnie) opisywać jako poszukiwanie przyjemności.
>Jest ono jednak dużo bardziej ucieczką przed cierpieniem niż czymkolwiek
>innym i niemal każdy człowiek postawiony przed alternatywą: cierpienie nie
>do zniesienia bądź śmierć, wybierze śmierć.
>
>Założenie numer trzy, najważniejsze: cierpienie fizyczne można
>wyeliminować. Początek XIX wieku to odkrycie morfiny. Na jej bazie
>powstało bardzo wiele leków, stosowanych do dziś. Koniec XIX wieku to
>ponowne odkrycie hipnozy. Ta niestety jest we Francji mało stosowana.
>
>Pomijanie tych faktów skutkuje przerażającymi sondażami: 96 proc.
>ankietowanych, jeśli czegoś nie przekręcam, popiera eutanazję! 96 proc.
>ludzi, gdy słyszy pytanie o eutanazję, tak naprawdę rozumie: „Czy chcesz
>przeżyć resztę życia w nieopisanych cierpieniach, czy wolisz może, aby
>przyspieszono twoją śmierć?”. Wychodzi więc na to, że tylko 4 proc. ludzi
>słyszało o morfinie i hipnozie. To całkiem prawdopodobne.
>
>Nie skorzystam z okazji i nie zamienię mojego tekstu w apel o
>depenalizację wszystkich narkotyków (a nie tylko narkotyków „miękkich”).
>To zupełnie odrębny temat, pozwolę sobie jedynie odesłać czytelników do
>niesłychanie mądrych wypowiedzi wspaniałego Patricka Eudeline’a.
>
> Zwolennicy eutanazji upajają się pojęciami, których znaczenie
>wypaczają do tego stopnia, że nie powinni mieć prawa się nimi posługiwać.
>Gdy mówią o „współczuciu”, kłamstwo jest namacalne. Gdy powołują się na
>„godność”, jest to już bardziej podstępne. Mocno oddaliliśmy się od
>Kantowskiej definicji godności, z wolna zastępując byt moralny (negując
>wręcz jego istnienie) bytem fizycznym, zastępując właściwą człowiekowi
>zdolność działania podporządkowaną imperatywowi moralnemu – bardziej
>zwierzęcą i trywialną koncepcją „stanu zdrowia”, która stała się czymś w
>rodzaju warunku możliwości godności ludzkiej czy wręcz jej jedynym i
>prawdziwym sensem.
>
>Jeśli tak, to moje życie nie było jakoś szczególnie naznaczone godnością.
>I nie zanosi się na to, aby ten stan uległ poprawie. Wcześniej czy później
>wyjdą mi włosy i wypadną zęby, a moje płuca porwą się na strzępy. Stanę
>się impotentem, w ogóle niewiele będę mógł robić, być może moje zwieracze
>odmówią mi posłuszeństwa, a na dodatek oślepnę. Gdy osiągnę już stadium
>fizycznej degradacji, zapewne powiem sobie (będąc szczęśliwym, że nie
>usłyszę tego od innych), że nie mam już żadnej godności.
>
>No i co z tego? Jeśli to ma być godnością, to równie dobrze możemy żyć bez
>niej, możemy się bez niej obejść. Natomiast wszyscy odczuwamy, w różnym
>stopniu, pragnienie bycia potrzebnymi, kochanymi, szanowanymi lub wręcz –
>to w moim przypadku może być prawdą – podziwianymi. Oczywiście także i to
>możemy stracić, wiele na to nie poradzimy, bo tu determinującą rolę
>odgrywa drugi człowiek. Jestem w stanie wyobrazić sobie, że poproszę o
>skrócenie mi życia tylko po to, by usłyszeć: „Ależ nie, ależ nie, zostań z
>nami”. Byłoby to zupełnie w moim stylu. Co więcej, bezwstydnie się do tego
>przyznaję. Konkluzja – boję się jej – może być tylko jedna: jestem
>osobnikiem kompletnie pozbawionym jakiejkolwiek godności.
>
> W tym kicie, który zwykło nam się wciskać we Francji, powraca
>twierdzenie, że jesteśmy „zapóźnieni” względem innych krajów. Uzasadnienie
>projektu ustawy, który ma wkrótce trafić pod obrady parlamentu, jest w tej
>kwestii komiczne: szukając krajów, wobec których Francja jest
>„zapóźniona”, znaleziono jedynie Belgię, Holandię i Luksemburg. Szczerze,
>nie robi to na mnie większego wrażenia.
>
>W dalszym wywodzie uzasadnienie przemienia się w zbiór cytatów z Anne
>Bert, określanych jako „niesłychanie mocne”, ale które u mnie miały ten
>nieprzewidziany skutek, że wzbudziły podejrzenia. Kiedy twierdzi ona, że:
>„Eutanazja nie jest tożsama z eugeniką”, trudno nie skwitować, że ci sami
>ludzie byli zwolennikami i jednej, i drugiej, od „boskiego” Platona po
>nazistów. Gdy mówi, że: „Belgijska ustawa o eutanazji nie sprzyjała
>przejmowaniu majątków”, zapala mi się czerwona lampka, bo przyznaję, że o
>tym wcześniej nie pomyślałem…
>
>Uzasadnienie cytuje jeszcze mocniejsze słowa, jakoby eutanazja „nie była
>rozwiązaniem o charakterze ekonomicznym”. Tymczasem takie odrażające
>argumenty można już było wcześniej usłyszeć z ust niektórych
>„ekonomistów”, jeśli ten termin ma jeszcze jakieś znaczenie. Jacques
>Attali w jednej z dawniejszych książek długo przecież rozwodził się nad
>kosztami, które musi ponosić wspólnota, próbując utrzymać przy życiu osoby
>najstarsze. Nie powinno nas dziwić, że niedawno w podobnym tonie
>wypowiadał się Alain Minc. Attali to taka głupsza wersja Minca (nie
>wspomnę już o pajacu i błaźnie François de Closets, który jedynie małpuje
>tamtych dwóch).
>
> Katolicy będą stawiać opór najlepiej, jak potrafią, ale – przykro to
>stwierdzić – wiemy już z doświadczenia, że wcześniej czy później
>przegrają. Muzułmanie i Żydzi mają w tej sprawie – jak i w wielu innych
>kwestiach związanych z nową obyczajowością – podobne zdanie jak katolicy,
>co media skrzętnie próbują ukrywać. Nie mam złudzeń, że wszystkie te
>wyznania w końcu ustąpią, że poddadzą się jarzmu „prawa Republiki”. Ich
>kapłani, rabini i imamowie będą asystować osobom mającym być poddanymi
>eutanazji, zapewniając je, że to ziemskie życie jest takie sobie, ale że
>jutro będzie lepsze i że nawet jeśli ludzie ich opuszczą, Bóg się o nich
>zatroszczy. Powiedzmy…
>
>Z buddyjskiego punktu widzenia sytuacja wygląda dużo gorzej. Dla
>konsekwentnego czytelnika Tybetańskiej Księgi Umarłych agonia jest
>szczególnie istotnym momentem życia człowieka, ponieważ daje mu ostatnią
>szansę, nawet w przypadku nieprzychylnej karmy, aby uwolnił się od
>sansary, wyrwał się z nieustającego kołowrotu kolejnych wcieleń. Każde
>przedwczesne przerwanie agonii jest czynem jawnie kryminalnym. Na nasze
>nieszczęście buddyści nie angażują się zbytnio w debatę publiczną.
>
>Pozostają więc lekarze. Nie pokładałem w nich jak dotąd większych nadziei,
>może dlatego, że mało ich znałem. Ale teraz widzę, że niektórzy z nich
>stawiają opór, kategorycznie odmawiając uśmiercania swoich pacjentów. Być
>może to oni będą ostatnią zaporą. Nie wiem, skąd bierze się u nich ta
>odwaga, ale zapewne jakąś rolę odgrywa wierność słowom przysięgi
>Hipokratesa: „Nikomu, nawet na żądanie, nie podam śmiercionośnej trucizny,
>ani nikomu nie będę jej doradzał…”. To wielce prawdopodobne. Publiczne
>wypowiadanie tej przysięgi musiało być mocnym przeżyciem. W każdym razie
>ich walka jest piękna, nawet jeśli można odnieść wrażenie, że jest to
>tylko „walka o honor”. Zresztą, honor cywilizacji to wcale nie tak mało… W
>grę wchodzi jednak coś poważniejszego: na płaszczyźnie antropologicznej
>chodzi o kwestię życia lub śmierci.
>
>Postaram się wyrazić to bardzo precyzyjnie: gdy jakiś kraj –
>społeczeństwo, cywilizacja – legalizuje eutanazję, traci w moich oczach
>jakiekolwiek prawo do szacunku. Wolno nam wtedy, a nawet powinniśmy ten
>kraj zniszczyć. Po to, aby mogło nastać coś innego – inny kraj, inne
>społeczeństwo, inna cywilizacja.
>
>Michel Houellebecq
>© Michel Houellebecq, „Le Figaro”, 6 kwietnia 2021 r. Tekst ukazał się w
>nr 29 miesięcznika opinii „Wszystko Co Najważniejsze”

Eutanazja moze byc proba ucieczki przed kara Boska. Wiemy, co a tym sadzila Matka Teresa lecz co na to uczeni rabini?

Deuteronomy 28:15-68
New International Version
Curses for Disobedience
15 However, if you do not obey the Lord your God and do not carefully follow all his commands and decrees I am giving you today, all these curses will come on you and overtake you:

16 You will be cursed in the city and cursed in the country.

17 Your basket and your kneading trough will be cursed.

18 The fruit of your womb will be cursed, and the crops of your land, and the calves of your herds and the lambs of your flocks.

19 You will be cursed when you come in and cursed when you go out.

20 The Lord will send on you curses, confusion and rebuke in everything you put your hand to, until you are destroyed and come to sudden ruin because of the evil you have done in forsaking him.[a] 21 The Lord will plague you with diseases until he has destroyed you from the land you are entering to possess. 22 The Lord will strike you with wasting disease, with fever and inflammation, with scorching heat and drought, with blight and mildew, which will plague you until you perish. 23 The sky over your head will be bronze, the ground beneath you iron. 24 The Lord will turn the rain of your country into dust and powder; it will come down from the skies until you are destroyed.

25 The Lord will cause you to be defeated before your enemies. You will come at them from one direction but flee from them in seven, and you will become a thing of horror to all the kingdoms on earth. 26 Your carcasses will be food for all the birds and the wild animals, and there will be no one to frighten them away. 27 The Lord will afflict you with the boils of Egypt and with tumors, festering sores and the itch, from which you cannot be cured. 28 The Lord will afflict you with madness, blindness and confusion of mind. 29 At midday you will grope about like a blind person in the dark. You will be unsuccessful in everything you do; day after day you will be oppressed and robbed, with no one to rescue you.

30 You will be pledged to be married to a woman, but another will take her and rape her. You will build a house, but you will not live in it. You will plant a vineyard, but you will not even begin to enjoy its fruit. 31 Your ox will be slaughtered before your eyes, but you will eat none of it. Your donkey will be forcibly taken from you and will not be returned. Your sheep will be given to your enemies, and no one will rescue them. 32 Your sons and daughters will be given to another nation, and you will wear out your eyes watching for them day after day, powerless to lift a hand. 33 A people that you do not know will eat what your land and labor produce, and you will have nothing but cruel oppression all your days. 34 The sights you see will drive you mad. 35 The Lord will afflict your knees and legs with painful boils that cannot be cured, spreading from the soles of your feet to the top of your head.

36 The Lord will drive you and the king you set over you to a nation unknown to you or your ancestors. There you will worship other gods, gods of wood and stone. 37 You will become a thing of horror, a byword and an object of ridicule among all the peoples where the Lord will drive you.

38 You will sow much seed in the field but you will harvest little, because locusts will devour it. 39 You will plant vineyards and cultivate them but you will not drink the wine or gather the grapes, because worms will eat them. 40 You will have olive trees throughout your country but you will not use the oil, because the olives will drop off. 41 You will have sons and daughters but you will not keep them, because they will go into captivity. 42 Swarms of locusts will take over all your trees and the crops of your land.

43 The foreigners who reside among you will rise above you higher and higher, but you will sink lower and lower. 44 They will lend to you, but you will not lend to them. They will be the head, but you will be the tail.

45 All these curses will come on you. They will pursue you and overtake you until you are destroyed, because you did not obey the Lord your God and observe the commands and decrees he gave you. 46 They will be a sign and a wonder to you and your descendants forever. 47 Because you did not serve the Lord your God joyfully and gladly in the time of prosperity, 48 therefore in hunger and thirst, in nakedness and dire poverty, you will serve the enemies the Lord sends against you. He will put an iron yoke on your neck until he has destroyed you.

49 The Lord will bring a nation against you from far away, from the ends of the earth, like an eagle swooping down, a nation whose language you will not understand, 50 a fierce-looking nation without respect for the old or pity for the young. 51 They will devour the young of your livestock and the crops of your land until you are destroyed. They will leave you no grain, new wine or olive oil, nor any calves of your herds or lambs of your flocks until you are ruined. 52 They will lay siege to all the cities throughout your land until the high fortified walls in which you trust fall down. They will besiege all the cities throughout the land the Lord your God is giving you.

53 Because of the suffering your enemy will inflict on you during the siege, you will eat the fruit of the womb, the flesh of the sons and daughters the Lord your God has given you. 54 Even the most gentle and sensitive man among you will have no compassion on his own brother or the wife he loves or his surviving children, 55 and he will not give to one of them any of the flesh of his children that he is eating. It will be all he has left because of the suffering your enemy will inflict on you during the siege of all your cities. 56 The most gentle and sensitive woman among you—so sensitive and gentle that she would not venture to touch the ground with the sole of her foot—will begrudge the husband she loves and her own son or daughter 57 the afterbirth from her womb and the children she bears. For in her dire need she intends to eat them secretly because of the suffering your enemy will inflict on you during the siege of your cities.

58 If you do not carefully follow all the words of this law, which are written in this book, and do not revere this glorious and awesome name—the Lord your God— 59 the Lord will send fearful plagues on you and your descendants, harsh and prolonged disasters, and severe and lingering illnesses. 60 He will bring on you all the diseases of Egypt that you dreaded, and they will cling to you. 61 The Lord will also bring on you every kind of sickness and disaster not recorded in this Book of the Law, until you are destroyed. 62 You who were as numerous as the stars in the sky will be left but few in number, because you did not obey the Lord your God. 63 Just as it pleased the Lord to make you prosper and increase in number, so it will please him to ruin and destroy you. You will be uprooted from the land you are entering to possess.

64 Then the Lord will scatter you among all nations, from one end of the earth to the other. There you will worship other gods—gods of wood and stone, which neither you nor your ancestors have known. 65 Among those nations you will find no repose, no resting place for the sole of your foot. There the Lord will give you an anxious mind, eyes weary with longing, and a despairing heart. 66 You will live in constant suspense, filled with dread both night and day, never sure of your life. 67 In the morning you will say, “If only it were evening!” and in the evening, “If only it were morning!”—because of the terror that will fill your hearts and the sights that your eyes will see. 68 The Lord will send you back in ships to Egypt on a journey I said you should never make again. There you will offer yourselves for sale to your enemies as male and female slaves, but no one will buy you.

Read full chapter
Footnotes
Deuteronomy 28:20 Hebrew me
New International Version (NIV)
Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.

On Wed, 06 Mar 2024 18:35:07 -0500, ZalekBloom wrote:

> On Wed, 6 Mar 2024 15:33:22 -0000 (UTC), andal <andal@andal.org>
> wrote:
>
>>Gdy jakiś kraj – społeczeństwo, cywilizacja – legalizuje eutanazję,
>>traci w moich oczach jakiekolwiek prawo do szacunku. Wolno nam wtedy, a
>>nawet powinniśmy ten kraj zniszczyć. Po to, aby mogło nastać coś innego
>>– inny kraj, inne społeczeństwo, inna cywilizacja – pisze Michel
>>HOUELLEBECQ
>>
>>Założenie numer jeden: nikt nie chce umierać. Gdy mamy wybierać między
>>życiem umniejszonym a brakiem życia w ogóle, zasadniczo wybieramy to
>>pierwsze. Zawsze bowiem istnieją jakieś małe radości. A zresztą, czy
>>życie nie jest, niemal z definicji, procesem umniejszania? I czy są
>>jakieś inne radości w życiu niż właśnie te małe (temat zasługuje na
>>zgłębienie)?
>>
>>Założenie numer dwa: nikt nie chce cierpieć. Chodzi mi o cierpienie
>>fizyczne, bo cierpienie moralne ma swoje uroki (z czego skrzętnie
>>nieraz korzystałem).
>>Cierpienie fizyczne nie jest niczym innym jak piekłem w czystej postaci,
>>to coś bezsensownego, z czego nie da się wyciągnąć żadnej lekcji. Życie
>>próbowano skrótowo (i błędnie) opisywać jako poszukiwanie przyjemności.
>>Jest ono jednak dużo bardziej ucieczką przed cierpieniem niż czymkolwiek
>>innym i niemal każdy człowiek postawiony przed alternatywą: cierpienie
>>nie do zniesienia bądź śmierć, wybierze śmierć.
>>
>>Założenie numer trzy, najważniejsze: cierpienie fizyczne można
>>wyeliminować. Początek XIX wieku to odkrycie morfiny. Na jej bazie
>>powstało bardzo wiele leków, stosowanych do dziś. Koniec XIX wieku to
>>ponowne odkrycie hipnozy. Ta niestety jest we Francji mało stosowana.
>>
>>Pomijanie tych faktów skutkuje przerażającymi sondażami: 96 proc.
>>ankietowanych, jeśli czegoś nie przekręcam, popiera eutanazję! 96 proc.
>>ludzi, gdy słyszy pytanie o eutanazję, tak naprawdę rozumie: „Czy chcesz
>>przeżyć resztę życia w nieopisanych cierpieniach, czy wolisz może, aby
>>przyspieszono twoją śmierć?”. Wychodzi więc na to, że tylko 4 proc.
>>ludzi słyszało o morfinie i hipnozie. To całkiem prawdopodobne.
>>
>>Nie skorzystam z okazji i nie zamienię mojego tekstu w apel o
>>depenalizację wszystkich narkotyków (a nie tylko narkotyków „miękkich”).
>>To zupełnie odrębny temat, pozwolę sobie jedynie odesłać czytelników do
>>niesłychanie mądrych wypowiedzi wspaniałego Patricka Eudeline’a.
>>
>> Zwolennicy eutanazji upajają się pojęciami, których znaczenie
>>wypaczają do tego stopnia, że nie powinni mieć prawa się nimi
>>posługiwać.
>>Gdy mówią o „współczuciu”, kłamstwo jest namacalne. Gdy powołują się na
>>„godność”, jest to już bardziej podstępne. Mocno oddaliliśmy się od
>>Kantowskiej definicji godności, z wolna zastępując byt moralny (negując
>>wręcz jego istnienie) bytem fizycznym, zastępując właściwą człowiekowi
>>zdolność działania podporządkowaną imperatywowi moralnemu – bardziej
>>zwierzęcą i trywialną koncepcją „stanu zdrowia”, która stała się czymś w
>>rodzaju warunku możliwości godności ludzkiej czy wręcz jej jedynym i
>>prawdziwym sensem.
>>
>>Jeśli tak, to moje życie nie było jakoś szczególnie naznaczone
>>godnością.
>>I nie zanosi się na to, aby ten stan uległ poprawie. Wcześniej czy
>>później wyjdą mi włosy i wypadną zęby, a moje płuca porwą się na
>>strzępy. Stanę się impotentem, w ogóle niewiele będę mógł robić, być
>>może moje zwieracze odmówią mi posłuszeństwa, a na dodatek oślepnę. Gdy
>>osiągnę już stadium fizycznej degradacji, zapewne powiem sobie (będąc
>>szczęśliwym, że nie usłyszę tego od innych), że nie mam już żadnej
>>godności.
>>
>>No i co z tego? Jeśli to ma być godnością, to równie dobrze możemy żyć
>>bez niej, możemy się bez niej obejść. Natomiast wszyscy odczuwamy, w
>>różnym stopniu, pragnienie bycia potrzebnymi, kochanymi, szanowanymi lub
>>wręcz –
>>to w moim przypadku może być prawdą – podziwianymi. Oczywiście także i
>>to możemy stracić, wiele na to nie poradzimy, bo tu determinującą rolę
>>odgrywa drugi człowiek. Jestem w stanie wyobrazić sobie, że poproszę o
>>skrócenie mi życia tylko po to, by usłyszeć: „Ależ nie, ależ nie, zostań
>>z nami”. Byłoby to zupełnie w moim stylu. Co więcej, bezwstydnie się do
>>tego przyznaję. Konkluzja – boję się jej – może być tylko jedna: jestem
>>osobnikiem kompletnie pozbawionym jakiejkolwiek godności.
>>
>> W tym kicie, który zwykło nam się wciskać we Francji, powraca
>>twierdzenie, że jesteśmy „zapóźnieni” względem innych krajów.
>>Uzasadnienie projektu ustawy, który ma wkrótce trafić pod obrady
>>parlamentu, jest w tej kwestii komiczne: szukając krajów, wobec których
>>Francja jest „zapóźniona”, znaleziono jedynie Belgię, Holandię i
>>Luksemburg. Szczerze,
>>nie robi to na mnie większego wrażenia.
>>
>>W dalszym wywodzie uzasadnienie przemienia się w zbiór cytatów z Anne
>>Bert, określanych jako „niesłychanie mocne”, ale które u mnie miały ten
>>nieprzewidziany skutek, że wzbudziły podejrzenia. Kiedy twierdzi ona,
>>że: „Eutanazja nie jest tożsama z eugeniką”, trudno nie skwitować, że ci
>>sami ludzie byli zwolennikami i jednej, i drugiej, od „boskiego” Platona
>>po nazistów. Gdy mówi, że: „Belgijska ustawa o eutanazji nie sprzyjała
>>przejmowaniu majątków”, zapala mi się czerwona lampka, bo przyznaję, że
>>o tym wcześniej nie pomyślałem…
>>
>>Uzasadnienie cytuje jeszcze mocniejsze słowa, jakoby eutanazja „nie była
>>rozwiązaniem o charakterze ekonomicznym”. Tymczasem takie odrażające
>>argumenty można już było wcześniej usłyszeć z ust niektórych
>>„ekonomistów”, jeśli ten termin ma jeszcze jakieś znaczenie. Jacques
>>Attali w jednej z dawniejszych książek długo przecież rozwodził się nad
>>kosztami, które musi ponosić wspólnota, próbując utrzymać przy życiu
>>osoby najstarsze. Nie powinno nas dziwić, że niedawno w podobnym tonie
>>wypowiadał się Alain Minc. Attali to taka głupsza wersja Minca (nie
>>wspomnę już o pajacu i błaźnie François de Closets, który jedynie
>>małpuje tamtych dwóch).
>>
>> Katolicy będą stawiać opór najlepiej, jak potrafią, ale – przykro to
>>stwierdzić – wiemy już z doświadczenia, że wcześniej czy później
>>przegrają. Muzułmanie i Żydzi mają w tej sprawie – jak i w wielu innych
>>kwestiach związanych z nową obyczajowością – podobne zdanie jak
>>katolicy,
>>co media skrzętnie próbują ukrywać. Nie mam złudzeń, że wszystkie te
>>wyznania w końcu ustąpią, że poddadzą się jarzmu „prawa Republiki”. Ich
>>kapłani, rabini i imamowie będą asystować osobom mającym być poddanymi
>>eutanazji, zapewniając je, że to ziemskie życie jest takie sobie, ale że
>>jutro będzie lepsze i że nawet jeśli ludzie ich opuszczą, Bóg się o nich
>>zatroszczy. Powiedzmy…
>>
>>Z buddyjskiego punktu widzenia sytuacja wygląda dużo gorzej. Dla
>>konsekwentnego czytelnika Tybetańskiej Księgi Umarłych agonia jest
>>szczególnie istotnym momentem życia człowieka, ponieważ daje mu ostatnią
>>szansę, nawet w przypadku nieprzychylnej karmy, aby uwolnił się od
>>sansary, wyrwał się z nieustającego kołowrotu kolejnych wcieleń. Każde
>>przedwczesne przerwanie agonii jest czynem jawnie kryminalnym. Na nasze
>>nieszczęście buddyści nie angażują się zbytnio w debatę publiczną.
>>
>>Pozostają więc lekarze. Nie pokładałem w nich jak dotąd większych
>>nadziei,
>>może dlatego, że mało ich znałem. Ale teraz widzę, że niektórzy z nich
>>stawiają opór, kategorycznie odmawiając uśmiercania swoich pacjentów.
>>Być może to oni będą ostatnią zaporą. Nie wiem, skąd bierze się u nich
>>ta odwaga, ale zapewne jakąś rolę odgrywa wierność słowom przysięgi
>>Hipokratesa: „Nikomu, nawet na żądanie, nie podam śmiercionośnej
>>trucizny,
>>ani nikomu nie będę jej doradzał…”. To wielce prawdopodobne. Publiczne
>>wypowiadanie tej przysięgi musiało być mocnym przeżyciem. W każdym razie
>>ich walka jest piękna, nawet jeśli można odnieść wrażenie, że jest to
>>tylko „walka o honor”. Zresztą, honor cywilizacji to wcale nie tak mało…
>>W grę wchodzi jednak coś poważniejszego: na płaszczyźnie
>>antropologicznej chodzi o kwestię życia lub śmierci.
>>
>>Postaram się wyrazić to bardzo precyzyjnie: gdy jakiś kraj –
>>społeczeństwo, cywilizacja – legalizuje eutanazję, traci w moich oczach
>>jakiekolwiek prawo do szacunku. Wolno nam wtedy, a nawet powinniśmy ten
>>kraj zniszczyć. Po to, aby mogło nastać coś innego – inny kraj, inne
>>społeczeństwo, inna cywilizacja.
>>
>>Michel Houellebecq © Michel Houellebecq, „Le Figaro”, 6 kwietnia 2021 r.
>>Tekst ukazał się w nr 29 miesięcznika opinii „Wszystko Co Najważniejsze”
>
> Co za bzdury! Nie dziwi mnie ze Ormowcy sa tymi bzdurami zachwycenie,
> ale sprobojmy logicznie przeanalizowac te bzddury:
>
> "Gdy jakis kraj – spoleczenstwo, cywilizacja – legalizuje eutanazje,
> traci w moich oczach jakiekolwiek prawo do szacunku. Wolno nam wtedy, a
> nawet powinnismy ten kraj zniszczyc."
>
> Co to oznacza w ludzkim jezyku? Jezeli jakis kraj daje ludziom prawo
> skrocenia ludzkich cierpien, wolno takie panswtwo zniszczyc.
>
> "zalozenie numer jeden: nikt nie chce umierac. Gdy mamy wybierac miedzy
> zyciem umniejszonym a brakiem zycia w ogóle, zasadniczo wybieramy to
> pierwsze."
>
> Przeciez ten osiol nigdy nie widzial ludzi wyjacych z bolu czy ludzi w
> depresji, np po smierci dzieci lub osob ktore kochali. Ma cholerne
> szczescie, ale dlaczego wypowiada sie sprawach ktore nie widzial lub nie
> rozumie?
>
> "Zalozenie numer dwa: nikt nie chce cierpiec. Chodzi mi o cierpienie
> fizyczne, bo cierpienie moralne ma swoje uroki i mozna z niego wrecz
> uczynic materie estetyczna (z czego skrzetnie nieraz korzystalem)."
>
> Osiol ma wzor Matki Teresy, ktora tez twierdzila ze:
> "Suffering is a gift from God. He allows us to share in His Passion.
> It is a wonderful gift, a very special gift."
> Zapomniala dodac ze to jest podaruniek dla ludzi biednych ktorzy
> cierpieli i byli okradani w jej schroniskach, ona bowiem leczyla sie w
> najdrozszych amerykanskich szpitalach.
> https://www.youtube.com/shorts/87EviSYgvgs?feature=share
> https://youtu.be/-UY-KkPY3vc
>
> "Zalozenie numer trzy, najwazniejsze: cierpienie fizyczne mozna
> wyeliminowac. Poczatek XIX wieku to odkrycie morfiny. Na jej bazie
> powstalo bardzo wiele leków, stosowanych do dzis. Koniec XIX wieku to
> ponowne odkrycie hipnozy".
>
> Osiol, na pewno bardzo szczesliwy czlowiek ktory nigdy cierpial widzac
> smierc ludzi ktorych kochal i ktory nie widzi nic zlego w tym ze
> czlowiek wie, ze nawet jesli bezbolesnie bedzie musial spedzic reszte
> swojego zycia w lozku nie bedac w stanie nawet isc do ubikacji, to nic w
> tym zlego.
>
>
> "Zwolennicy eutanazji upajaja sie pojeciami, których znaczenie wypaczaja
> do tego stopnia, ze nie powinni miec prawa sie nimi poslugiwac. Gdy
> mówia o „wspólczuciu”, klamstwo jest namacalne."
>
> Osiol - dla niego skrocanie cierpienia nie jest wspolczuciem, chce
> przebic Matke Terese z jej zachwytem nad ludzkim cierpieniem.
>
> "Katolicy beda stawiac opór najlepiej, jak potrafia, ale – przykro to
> stwierdzic – wiemy juz z doswiadczenia, ze wczesniej czy pó?niej
> przegraja. Muzulmanie i zydzi maja w tej sprawie – jak i w wielu innych
> kwestiach zwiazanych z nowa obyczajowoscia – podobne zdanie jak
> katolicy,
> co media skrzetnie próbuja ukrywac."
>
> Oczywiscie ze sa religijni ludzie ktorzy wierza ze Bog podnieca sie
> ludzkim cierpieniem i wola sprawic przyjemnosc Bogu niz skrocic ludzie
> cierpienia, ludzie maja prawo wierzyc w co chca. W starozytnej Ameryce
> wyrywano serce ofiarom, bo Tak chcial Bog, dzisiaj sa wierzacy na wzor
> Matki Teresy ktorzy uwazaja ze ""Suffering is a gift from God",
> zapominajc dodac ze to jest podarunek nie dla ich samych tylko dla tych
> 'innych'.
> Zaloze sie ze jesli ten osiol zachoruje na jakas nieuleczna chorobe i
> jego opcja bedzie umierac przez pare miesiecy w bolu bez mozliwosci
> pojscia do ubikacji - na pewno zmieni zdanie i przestanie uwazac ze
> udzkie cierpienie 'można z cierpienia wręcz uczynić materię
> estetyczna"
>
>
> zalek

On Wed, 6 Mar 2024 23:53:42 +0000, RussetBulba wrote:

> 64 Then the Lord will scatter you among all nations, from one end of the
> earth to the other. There you will worship other gods—gods of wood and
> stone, which neither you nor your ancestors have known. 65 Among those
> nations you will find no repose, no resting place for the sole of your
> foot. There the Lord will give you an anxious mind, eyes weary with
> longing, and a despairing heart. 66 You will live in constant suspense,
> filled with dread both night and day, never sure of your life. 67 In the
> morning you will say, “If only it were evening!” and in the evening, “If
> only it were morning!”—because of the terror that will fill your hearts
> and the sights that your eyes will see. 68 The Lord will send you back
> in ships to Egypt on a journey I said you should never make again. There
> you will offer yourselves for sale to your enemies as male and female
> slaves,
> but no one will buy you.
>
> Read full chapter Footnotes Deuteronomy 28:20 Hebrew me New
> International Version (NIV)
> Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978,
> 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved
> worldwide.

ja tez sie zgadzam ze zasluzyli na to wszystko , na to co wycialem tez
zasluzyli, wielokrotnie!

Cierpienie jest sposobem testowania wiary czlowieka przez Boga. Ksiega Hioba i inne. Stad latwa smierc przez samobojstwo, to nie tylko sprawa swietosci zycia ale rowniez wymigiwanie sie od tego bozego testu.

On Wed, 6 Mar 2024 23:53:42 +0000, cyrylmetody2014@gmail.com
(RussetBulba) wrote:

>Eutanazja moze byc proba ucieczki przed kara Boska. Wiemy, co a tym sadzila Matka Teresa lecz co na to uczeni rabini?
>
>
>Deuteronomy 28:15-68
>New International Version
>Curses for Disobedience
>15 However, if you do not obey the Lord your God and do not carefully follow all his commands and decrees I am giving you today, all these curses will come on you and overtake you:
>
>16 You will be cursed in the city and cursed in the country.
>
>17 Your basket and your kneading trough will be cursed.
>
>18 The fruit of your womb will be cursed, and the crops of your land, and the calves of your herds and the lambs of your flocks.
>
>19 You will be cursed when you come in and cursed when you go out.
>
>20 The Lord will send on you curses, confusion and rebuke in everything you put your hand to, until you are destroyed and come to sudden ruin because of the evil you have done in forsaking him.[a] 21 The Lord will plague you with diseases until he has destroyed you from the land you are entering to possess. 22 The Lord will strike
you with wasting disease, with fever and inflammation, with scorching heat and drought, with blight and mildew, which will plague you until you perish. 23 The sky over your head will be bronze, the ground beneath you iron. 24 The Lord will turn the rain of your country into dust and powder; it will come down from the skies until
you are destroyed.
>
>25 The Lord will cause you to be defeated before your enemies. You will come at them from one direction but flee from them in seven, and you will become a thing of horror to all the kingdoms on earth. 26 Your carcasses will be food for all the birds and the wild animals, and there will be no one to frighten them away. 27 The Lord
will afflict you with the boils of Egypt and with tumors, festering sores and the itch, from which you cannot be cured. 28 The Lord will afflict you with madness, blindness and confusion of mind. 29 At midday you will grope about like a blind person in the dark. You will be unsuccessful in everything you do; day after day you will
be oppressed and robbed, with no one to rescue you.
>
>30 You will be pledged to be married to a woman, but another will take her and rape her. You will build a house, but you will not live in it. You will plant a vineyard, but you will not even begin to enjoy its fruit. 31 Your ox will be slaughtered before your eyes, but you will eat none of it. Your donkey will be forcibly taken
from you and will not be returned. Your sheep will be given to your enemies, and no one will rescue them. 32 Your sons and daughters will be given to another nation, and you will wear out your eyes watching for them day after day, powerless to lift a hand. 33 A people that you do not know will eat what your land and labor produce,
and you will have nothing but cruel oppression all your days. 34 The sights you see will drive you mad. 35 The Lord will afflict your knees and legs with painful boils that cannot be cured, spreading from the soles of your feet to the top of your head.
>
>36 The Lord will drive you and the king you set over you to a nation unknown to you or your ancestors. There you will worship other gods, gods of wood and stone. 37 You will become a thing of horror, a byword and an object of ridicule among all the peoples where the Lord will drive you.
>
>38 You will sow much seed in the field but you will harvest little, because locusts will devour it. 39 You will plant vineyards and cultivate them but you will not drink the wine or gather the grapes, because worms will eat them. 40 You will have olive trees throughout your country but you will not use the oil, because the olives
will drop off. 41 You will have sons and daughters but you will not keep them, because they will go into captivity. 42 Swarms of locusts will take over all your trees and the crops of your land.
>
>43 The foreigners who reside among you will rise above you higher and higher, but you will sink lower and lower. 44 They will lend to you, but you will not lend to them. They will be the head, but you will be the tail.
>
>45 All these curses will come on you. They will pursue you and overtake you until you are destroyed, because you did not obey the Lord your God and observe the commands and decrees he gave you. 46 They will be a sign and a wonder to you and your descendants forever. 47 Because you did not serve the Lord your God joyfully and
gladly in the time of prosperity, 48 therefore in hunger and thirst, in nakedness and dire poverty, you will serve the enemies the Lord sends against you. He will put an iron yoke on your neck until he has destroyed you.
>
>49 The Lord will bring a nation against you from far away, from the ends of the earth, like an eagle swooping down, a nation whose language you will not understand, 50 a fierce-looking nation without respect for the old or pity for the young. 51 They will devour the young of your livestock and the crops of your land until you are
destroyed. They will leave you no grain, new wine or olive oil, nor any calves of your herds or lambs of your flocks until you are ruined. 52 They will lay siege to all the cities throughout your land until the high fortified walls in which you trust fall down. They will besiege all the cities throughout the land the Lord your God
is giving you.
>
>53 Because of the suffering your enemy will inflict on you during the siege, you will eat the fruit of the womb, the flesh of the sons and daughters the Lord your God has given you. 54 Even the most gentle and sensitive man among you will have no compassion on his own brother or the wife he loves or his surviving children, 55 and
he will not give to one of them any of the flesh of his children that he is eating. It will be all he has left because of the suffering your enemy will inflict on you during the siege of all your cities. 56 The most gentle and sensitive woman among you—so sensitive and gentle that she would not venture to touch the ground with the
sole of her foot—will begrudge the husband she loves and her own son or daughter 57 the afterbirth from her womb and the children she bears. For in her dire need she intends to eat them secretly because of the suffering your enemy will inflict on you during the siege of your cities.
>
>58 If you do not carefully follow all the words of this law, which are written in this book, and do not revere this glorious and awesome name—the Lord your God— 59 the Lord will send fearful plagues on you and your descendants, harsh and prolonged disasters, and severe and lingering illnesses. 60 He will bring on you all the
diseases of Egypt that you dreaded, and they will cling to you. 61 The Lord will also bring on you every kind of sickness and disaster not recorded in this Book of the Law, until you are destroyed. 62 You who were as numerous as the stars in the sky will be left but few in number, because you did not obey the Lord your God. 63 Just
as it pleased the Lord to make you prosper and increase in number, so it will please him to ruin and destroy you. You will be uprooted from the land you are entering to possess.
>
>64 Then the Lord will scatter you among all nations, from one end of the earth to the other. There you will worship other gods—gods of wood and stone, which neither you nor your ancestors have known. 65 Among those nations you will find no repose, no resting place for the sole of your foot. There the Lord will give you an anxious
mind, eyes weary with longing, and a despairing heart. 66 You will live in constant suspense, filled with dread both night and day, never sure of your life. 67 In the morning you will say, “If only it were evening!” and in the evening, “If only it were morning!”—because of the terror that will fill your hearts and the sights that
your eyes will see. 68 The Lord will send you back in ships to Egypt on a journey I said you should never make again. There you will offer yourselves for sale to your enemies as male and female slaves, but no one will buy you.
>
>Read full chapter
>Footnotes
>Deuteronomy 28:20 Hebrew me
>New International Version (NIV)
>Holy Bible, New International Version®, NIV® Copyright ©1973, 1978, 1984, 2011 by Biblica, Inc.® Used by permission. All rights reserved worldwide.
>
>
Ciekawe, nie na temat orginalnego postu w ktorym byla mowa o
eutaniazji, nigdzie w tym watku nie pisze ze jest to wersja "uczonych
rabinow", jest to raczej wersja skierowania przez Chrzescjan do
Chrzescjan, ale bardzo slusznie skierowal Pan ten watek na temat
zydowski piszac: "co na to uczeni rabini?".

Nie ulega zas watpliwosci ze Bog Ojciec, Bog Syn (dla p. andala i dla
wielu Polakow na pewno "zydek"), Bog Duch Swiety, Yahve i Matka Teresa
chorobliwie sie podniecaja ludzkim ciepieniem.

zalek

ZalekBloom@hotmail.com wrote:
>
> Nie ulega zas watpliwosci ze Bog Ojciec, Bog Syn (dla p. andala i dla
> wielu Polakow na pewno "zydek"), Bog Duch Swiety, Yahve i Matka Teresa
> chorobliwie sie podniecaja ludzkim ciepieniem.
>
Warto dodac, ze Bog Ojciec Zydow to Enlil z Sumeru, a Bog Ojciec
Katolikow to Enki (blizniak Enlila). Enlil byl czesto okrutny
dla ludzi, a Enki byl przyjazny. Pomieszanie Enlila z Enkim przez
wiernych sprawilo, ze Bog Ojciec czesto wyglada na schizofrenika,
i big time do tego.

Swoja droga dobrze, ze Katolicy maja Trojce, a nie tylko Boga Ojca,
no i Najswietsza Panienke!

--
Smart questions to stupid answers

On Thu, 07 Mar 2024 09:18:51 -0500, ZalekBloom wrote:

> Ciekawe, nie na temat orginalnego postu w ktorym byla mowa o eutaniazji,
> nigdzie w tym watku nie pisze ze jest to wersja "uczonych rabinow", jest
> to raczej wersja skierowania przez Chrzescjan do Chrzescjan, ale bardzo
> slusznie skierowal Pan ten watek na temat zydowski piszac: "co na to
> uczeni rabini?".
>
> Nie ulega zas watpliwosci ze Bog Ojciec, Bog Syn (dla p. andala i dla
> wielu Polakow na pewno "zydek"), Bog Duch Swiety, Yahve i Matka Teresa
> chorobliwie sie podniecaja ludzkim ciepieniem.
>
> zalek

Wasner, nie ulega zadnej watpliwosci ze Bog pokaral cie glupota

On Thu, 7 Mar 2024 15:47:49 +0000, brat_olin
<bratolin@bratolinhome.com> wrote:

>ZalekBloom@hotmail.com wrote:
>>
>> Nie ulega zas watpliwosci ze Bog Ojciec, Bog Syn (dla p. andala i dla
>> wielu Polakow na pewno "zydek"), Bog Duch Swiety, Yahve i Matka Teresa
>> chorobliwie sie podniecaja ludzkim ciepieniem.
>>
>Warto dodac, ze Bog Ojciec Zydow to Enlil z Sumeru, a Bog Ojciec
>Katolikow to Enki (blizniak Enlila). Enlil byl czesto okrutny
>dla ludzi, a Enki byl przyjazny. Pomieszanie Enlila z Enkim przez
>wiernych sprawilo, ze Bog Ojciec czesto wyglada na schizofrenika,
>i big time do tego.
>
>Swoja droga dobrze, ze Katolicy maja Trojce, a nie tylko Boga Ojca,
>no i Najswietsza Panienke!

Oczywiscie ze znacznie lepiej miec wiecej Bogow niz jednego. Jeden Bog
cos postanowi i masz przechlapane, 3 Bogow, to znacznie wieksza szansa
ze uda sie przecisnac do nieba.
Taki jeden Bog zadecyduje ze jestes winien - i nie ma zadnego
odwolania, ale jak jest trzech, albo jeszcze lepiej - dzisieciu, to
jest szansa ze zaczna sie klocic miedzy soba i nawet Adolfa H. do
nieba wpuszcza.

zalek

On Thu, 07 Mar 2024 12:30:10 -0500, ZalekBloom wrote:

> On Thu, 7 Mar 2024 15:47:49 +0000, brat_olin <bratolin@bratolinhome.com>
> wrote:
>
>>ZalekBloom@hotmail.com wrote:
>>>
>>> Nie ulega zas watpliwosci ze Bog Ojciec, Bog Syn (dla p. andala i dla
>>> wielu Polakow na pewno "zydek"), Bog Duch Swiety, Yahve i Matka Teresa
>>> chorobliwie sie podniecaja ludzkim ciepieniem.
>>>
>>Warto dodac, ze Bog Ojciec Zydow to Enlil z Sumeru, a Bog Ojciec
>>Katolikow to Enki (blizniak Enlila). Enlil byl czesto okrutny dla ludzi,
>>a Enki byl przyjazny. Pomieszanie Enlila z Enkim przez wiernych
>>sprawilo, ze Bog Ojciec czesto wyglada na schizofrenika, i big time do
>>tego.
>>
>>Swoja droga dobrze, ze Katolicy maja Trojce, a nie tylko Boga Ojca,
>>no i Najswietsza Panienke!
>
> Oczywiscie ze znacznie lepiej miec wiecej Bogow niz jednego. Jeden Bog
> cos postanowi i masz przechlapane, 3 Bogow, to znacznie wieksza szansa
> ze uda sie przecisnac do nieba.
> Taki jeden Bog zadecyduje ze jestes winien - i nie ma zadnego odwolania,
> ale jak jest trzech, albo jeszcze lepiej - dzisieciu, to jest szansa ze
> zaczna sie klocic miedzy soba i nawet Adolfa H. do nieba wpuszcza.
>
> zalek

ktora to wersja talmudu?

On Thu, 7 Mar 2024 15:47:49 +0000, brat_olin wrote:

> ZalekBloom@hotmail.com wrote:
>>
>> Nie ulega zas watpliwosci ze Bog Ojciec, Bog Syn (dla p. andala i dla
>> wielu Polakow na pewno "zydek"), Bog Duch Swiety, Yahve i Matka Teresa
>> chorobliwie sie podniecaja ludzkim ciepieniem.
>>
> Warto dodac, ze Bog Ojciec Zydow to Enlil z Sumeru, a Bog Ojciec
> Katolikow to Enki (blizniak Enlila). Enlil byl czesto okrutny dla ludzi,
> a Enki byl przyjazny. Pomieszanie Enlila z Enkim przez wiernych
> sprawilo, ze Bog Ojciec czesto wyglada na schizofrenika, i big time do
> tego.
>
> Swoja droga dobrze, ze Katolicy maja Trojce, a nie tylko Boga Ojca,
> no i Najswietsza Panienke!

zydy kreuja Boga na swoje podobienstwo

wojna jest skuteczniejsza niz eutanzja

--
Painters, electricians, comedians, journalists, rule the world.

Mysle, ze jest to problem bardziej Zachodu niz kogokolwiek innego i to na parktycznym obecnie poziomie. A wiec czym kieruja sie przeciwnicy eutanazji, tej nawet na zadanie i skad ten opor sie bierze. Logicznie bowiem i nawet humanitarnie eutanazja na zadanie nie powinna byc sprawa az tak kontrowersyjna. Ale ten aspekt oporu niewatpliwie ma swoj podklad biblijny, a to dla chrzescijan zarowna sprawa Nowego i Starego Testamentu. A skoro tzw Stary Testament, to i moralnie problem Zydow przy czym hronologia i z nia zwiazany lancuch przyczynowo skutkowy nie jest bez znaczenia. Tj Stary Testament mogl i mial wplyw na Nowy a zatem i chrzescijanstwo przy czy skutek odwrotny nie byl mozliwy.

On Fri, 8 Mar 2024 00:13:24 +0000, RussetBulba wrote:

> Mysle, ze jest to problem bardziej Zachodu niz kogokolwiek innego i to
> na parktycznym obecnie poziomie. A wiec czym kieruja sie przeciwnicy
> eutanazji, tej nawet na zadanie i skad ten opor sie bierze. Logicznie
> bowiem i nawet humanitarnie eutanazja na zadanie nie powinna byc sprawa
> az tak kontrowersyjna. Ale ten aspekt oporu niewatpliwie ma swoj podklad
> biblijny, a to dla chrzescijan zarowna sprawa Nowego i Starego
> Testamentu. A skoro tzw Stary Testament, to i moralnie problem Zydow
> przy czym hronologia i z nia zwiazany lancuch przyczynowo skutkowy nie
> jest bez znaczenia. Tj Stary Testament mogl i mial wplyw na Nowy a zatem
> i chrzescijanstwo przy czy skutek odwrotny nie byl mozliwy.

eutanazja imho equals abortion

--
Painters, electricians, comedians, journalists, rule the world.

Prawo jednostki nie kolidujace na ogol z interesem ogolu jakkolwiek kolidujace z jego mitologia tj systemem wartosci. W przypadku aborcji jest to bezposrednia kolizja dwoch organizmow ludzkich na poziomie zycia dla jednego a swoboda decyzji drugiego. A wiec dylemat, legalny i zawszev moralny, gdy plod w powszechnym przekonaniu zostaje uznany za zycie ludzkie. Konflikt nie odbywa sie tylko na poziomie legalnym ale rowniez i moralnym, gdy zwolennikow aborcji nie zadawala status prawny ale probuja sie wdzierac rowniez w sfere moralnosci.

On Fri, 8 Mar 2024 00:13:24 +0000, cyrylmetody2014@gmail.com
(RussetBulba) wrote:

>Mysle, ze jest to problem bardziej Zachodu niz kogokolwiek innego i to na parktycznym obecnie poziomie. A wiec czym kieruja sie przeciwnicy eutanazji, tej nawet na zadanie i skad ten opor sie bierze. Logicznie bowiem i nawet humanitarnie eutanazja na zadanie nie powinna byc sprawa az tak kontrowersyjna. Ale ten aspekt oporu niewatpliwie ma swoj podklad biblijny, a to dla chrzescijan zarowna sprawa Nowego i Starego Testamentu. A skoro tzw Stary Testament, to i moralnie problem Zydow przy czym hronologia i z nia zwiazany lancuch przyczynowo skutkowy nie jest bez znaczenia. Tj Stary Testament mogl i mial wplyw na Nowy a zatem i chrzescijanstwo przy czy skutek odwrotny nie byl mozliwy.
>
>
>
Oczywiscie ze jest to problem Zachodu, bo Zachod chce dac czlowiekowi
jak najwiecej wolnosci, rowniez wolnosc skrocenia cierpien, zas
religie chrzescjanskie i zydowskie chca zapewnic Wiekuistemu
schadenfreude.
Bardzo mi sie podoba Panska uwaga ze "Stary Testament mogl i mial
wplyw na Nowy", ja bym dodal ze Win7 mialo wplyw na Win11 a wplyw
odwrotny nie byl mozliwy.

zalek

No i tak panie Zalku sukcesja wyglada. W przypadku idei, religii czy tez postepu technologicznego. Jednokierunkowosc, tj nie ma powrotu. I naprawde nic sie nie rodzi na kamieniu. Biblia tez,zarowno Starego jak i Nowego Testamentu a jest ona dokumentem ewolucyjnego rozwoju monoteizmu w okreslonym okresie kilkuset lat. zaczyna sie od zapozyczonych sumerskich legend i konceptow i idzie poprzez barbarzynstwo w strone bardziej humanistycznie wysublimowanych pojec. Niestety, poprzez kanonizacje, zatrzymuje sie w pewnym momencie starozytnosci i wskutek tego wyznawcy monoteizmu pozostaja czesto na tamtym poziomie czasu bedac w konflikcie z odmienna juz rzeczywistoscia.